Nerd (or not?) [2/2]
“สบายดีเหรอครับ?”
หลังจากที่เจอกันที่สถานีรถไฟ
ทั้งซองอูและแดเนียลก็พากันมาอยู่ที่คาเฟ่เล็กๆแถวสถานีใกล้หอพักของซองอูเอง
รุ่นพี่หน้าหล่อที่แสนน่ารักพยักหน้าตอบก่อนยกกาแฟตรงหน้าขึ้นดื่ม
“หายไปไหนมา”
ซองอูตัดสินใจถามออกไปโดยไม่ลังเลบสักนิด
มันเป็นคำถามที่เขาเอาแต่พร่ำถามตัวเองมาตลอดสองปีว่าคนตรงหน้าหายไปไหน
ตั้งแต่เหตุการณ์ในห้องน้ำวันนั้น แดเนียลเดินมาส่งเขาขึ้นรถไฟเพื่อกลับบ้าน
และเขาก็ไม่ได้เจอกับรุ่นน้องตรงหน้าอีกเลย จนกระทั่งวันนี้..
“หลังจากจบปีสองผมก็ถูกแม่ส่งไปอยู่แคนาดาครับ
เพราะป้าที่ป่วยและต้องการคนดูแลผมจึงไปอยู่กับท่านที่นั่น
และหลังจบไฮสคูลผมก็ช่วยกิจการที่บ้านป้าอีกปีหนึ่ง
ตอนนี้ป้าของผมท่านแข็งแรงขึ้นเยอะผมเลยขอกลับมาเรียนมหาวิทยาลัยที่นี่”
“ไปไม่ลาสักคำเลยนะ”
“ผมแค่อยากบอกความรู้สึกของผมก่อนไปอยู่ไกลๆเพราะคิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีก
แต่ว่า..วันนี้ก็ยังได้เจอกัน”
ซองอูมองหน้าเด็กตรงหน้าที่ยังคงส่งยิ้มไร้เดียงสากลับมาให้
ให้ตายสิ รอยยิ้มนั่นมันช่างเหมือนกับรอยยิ้มที่เด็กคนนี้ยิ้มให้เขาในวันนั้นจริงๆ
เขาถอนหายใจและเท้าคางมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคิดถึง
“แล้วไม่ใส่แว่นแล้วเหรอ?”
“ใส่ครับ
แต่วันนี้ผมใส่คอนแทคเลนส์มา”
“หล่อขึ้นเยอะเลยนะนายน่ะ”
แดเนียลมองสายตาของคนตรงข้ามที่มองมาและจู่ๆก็รู้สึกเขินชะมัด
ก็คนตรงหน้าน่ะมองเขากลับมาด้วยแววตาที่เหมือนจะสื่ออะไรสักอย่าง
มือหนาเอื้อมไปจับมือเล็กและกอบกุมมันเบาๆก่อนจะเอ่ยตอบกลับไป
“พี่ซองอู..ก็น่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะครับ”
“โม้ว่ะ
โทรมขนาดนี้ยังบอกน่ารัก”
“สำหรับผมยังไงพี่ก็น่ารัก”
ซองอูเม้มปากเมื่อคนตรงหน้าจ้องมองกลับมาด้วยแววตาที่เหมือนกับวันนั้นในห้องน้ำข้างหอประชุมนั่น
ความรู้สึกร้อนรุ่มในอกมันตีรวนไปหมดจนหายใจแทบไม่เป็นจังหวะ
เขาสอดมือประสานเข้ากับมือหนาก่อนจะเอ่ยถามอีกคนเสียงสั่น
“หลังจากนี้ไปไหนต่อหรือเปล่า?”
“ผมว่าจะกลับเลยครับ”
“..ไปห้องฉันไหม?”
ซองอูไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ถึงได้พารุ่นน้องตัวโตตรงหน้ามาที่ห้อง
เขาเปิดประตูและเชิญอีกคนให้เข้าไปด้านใน
ห้องพักของเขาค่อนข้างจะเล็กแต่ก็ไม่ได้เล็กเกินไปสำหรับคนที่อยู่คนเดียว
นอกจากเตียงที่ตั้งอยู่กลางห้องก็มีตู้เสื้อผ้าแบบบิวท์อินและห้องน้ำที่อยู่ติดกับระเบียง
ส่วนอีกฝั่งก็เป็นโทรทัศน์และโต๊ะเขียนหนังสือ
แดเนียลเอ่ยขออนุญาตก่อนเดินเข้ามาและมองไปรอบๆก่อนจะพบกับของขวัญที่เขาเคยให้อีกคนวางอยู่บนโต๊ะหนังสือ
“เก็บรักษามันอย่างดีเชียวนะครับ”
“ก็นายอุตส่าทำให้นี่
อีกอย่างมันก็สวยมากๆด้วย”
“แล้วที่ชวนผมมาที่นี่...”
ไม่ทันจะพูดจบ
ร่างเล็กของเจ้าของห้องก็ตรงเข้ามา
โอบต้นคอแกร่งด้วยแขนเล็กและประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากของเขาทันที
เพียงแค่เป็นการแตะกันเบาๆของริมฝีปากของคนสองคน
แต่หัวใจของแดเนียลกลับเต้นรัวจนแทบบ้า
เขามองอีกคนที่ผละออกไปและก้มหน้าทั้งๆที่ยังไม่เอาแขนออกจากต้นคอของเขา
“พี่ซองอู..”
“คิดถึง...รู้ไหมว่าตลอดสองปีที่ผ่านมาฉันจินตนาการถึงนายไปกี่ครั้งแล้ว”
“จินตนาการ?
แบบ...ที่ผมทำเหรอครับ”
“ก็ใช่น่ะสิ!”
คนตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมาโวยวายด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
แดเนียลมองใบหน้าน่ารักที่กำลังฉายแววดื้อรั้นพร้อมดวงตาที่มีน้ำเอ่อก่อนจะยกยิ้มขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
น่ารักเกินไปแล้ว
มือหนาเอื้อมไปกอดเอวเล็กและกดริมฝีปากลงข้างแก้มอีกคนตรงตำแหน่งไฝสามเม็ดที่เหมือนเสน่ห์ของอีกคน
ด้วยความสูงที่ไม่ห่างกันนักทำให้แดเนียลสามารถสัมผัสไปถึงเสียงหัวใจของซองอูที่กำลังเต้นถี่
ให้ตายสิ ชักอยากแกล้งคนตรงหน้าเสียแล้ว
“จินตนาการแบบไหนเหรอครับ?
ผมอยากรู้จัง”
“ไม่มีทาง!!”
“ใจร้ายจัง
ทีตอนนั้นผมยังบอกเลย”
“อึก..”
“ไม่ต้องบอก..แต่ทำให้ดูได้ไหมครับ”
ว่าพร้อมงับลงบนใบหูเล็กของอีกคนเบาๆ
ใบหน้าน่ารักแดงก่ำขึ้นไปอีก
สายตาที่เคยอ่อนหวานตอนนี้แข็งกร้าวและตวัดมองเขาราวกับเด็กที่ถูกขัดใจ
ซองอูปล่อยแขนจากลำคอของแดเนียลและเดินไปที่เตียง
หยิบแว่นตาแฟชั่นที่เขาซื้อมาเมื่อหลายวันก่อนมาสวมใส่มันให้แดเนียล
คนโดนบังคับให้ใส่แว่นเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ
แต่ก็ทำได้แค่สงสัยเพราะอีกคนเดินกลับไปที่เตียงโดยไม่ได้อธิบายอะไรสักคำ
“ยืนอยู่ตรงนั้นเลยนะ
ไม่ต้องเข้ามา”
“อ่า..ก็ได้ครับ”
แดเนียลขยับตัวยืนพิงกำแพงข้างโต๊ะหนังสือและมองดูอีกคนที่เดินขึ้นเตียง
คนน่ารักตวัดสายตามาที่เขาก่อนจะเปิดลิ้นชักบนหัวเตียงและหยิบแท่งสิลิโคนสีชมพูออกมา
แดเนียลเลิกคิ้วอย่างนึกตกใจกับสิ่งที่อยู่ในมือรุ่นพี่ที่น่ารักของเขา
ซองอูขยับตัวถอดกางเกงยีนส์บนตัวออกไปและหันหน้ากลับมาหาแดเนียลที่ยังยืนมองอยู่ที่เดิมโดยบนตัวมีเพียงเสื้อเชิ้ตและกางเกงชั้นในเท่านั้น
“ห้ามล้อนะ..”
“ผมจะล้อพี่ทำไมล่ะครับ”
“..ก็มันน่าอาย!”
“ผมจะยืนดูเงียบๆเลยครับ”
ซองอูกัดริมฝีปากล่างแน่นด้วยความลังเลก่อนจะยกดิลโด้ขึ้นวางบนริมฝีปาก
กดปุ่มเริ่มทำงานเพื่อให้แท่งสีชมพูนั่นสั่นเล็กน้อย
ลิ้นเล็กน่ารักแลบออกมาเลียเบาๆที่แท่งสีชมพูนั่นก่อนจะเอามันเข้าไปในปาก
ขยับเข้าออกและส่งสายตาหวานมาที่คนที่ยืนกอดอกมองอยู่
แดเนียลลอบกลืนน้ำลายลงคอตัวเองเบาๆกับภาพตรงหน้า ให้ตายสิ เซ็กซี่ชะมัด
“อื้มม”
เสียงครางหวานดังเล็ดออกมาจากลำคอเบาๆแต่มันกลับดังชัดในหูของแดเนียล
ปากเล็กๆนั่นที่ครอบครองแท่งสีชมพูมันทำเอาแดเนียลปั่นป่วนในช่องท้องไม่หยุด
ไหนจะสายตายั่วยวนที่ส่งมาไม่หยุดนั่นอีก แท่งสิลิโคนถูกดึงออกมาจากปาก มือเล็กแหวกกางเกงชั้นในไปด้านหนึ่งและเลื่อนดิลโด้ไปที่ช่องทางสีสวยก่อนจะกดมันเข้าไปช้าๆจนเข้าไปได้ครึ่งแท่งก่อนจะส่งเสียงครวญครางออกมา
“อ๊ะ! อึก..ส..เสียว”
“...”
“ด..แดน
อื้ออ”
น้ำเสียงกระเส่าที่เรียกชื่อเขาออกมานั้นทำเอาเจ้าของชื่อแทบสติแตก
มือเล็กดันแท่งสีชมพูเข้าไปมากขึ้นจนสุดก่อนจะดึงกางเกงชั้นในมาสวมใส่ให้ครอบคลุมแท่งสำชมพูนั้นไว้
ร่างเล็กนอนสั่นระริกอยู่บนเตียงและร้องครางเสียงหวานพร้อมส่งสายตามาให้คนที่ยังคงยืนนิ่งอยู่
“อ๊ะๆๆ
อื้ออ...ด...แดน..ซี๊ดด แดน อื้มม”
“พี่นี่ทะลึ่งชะมัด”
“เฮ้ย! ด..อื้มมม”
ไม่รู้ว่าอีกคนเดินเข้ามาหาตั้งแต่เมื่อไหร่
รู้ตัวอีกทีร่างหนาก็คร่อมอยู่บนตัวและริมฝีปากหนาก็ประกบลงมาบนกลีบปากนุ่มเสียแล้ว
มือหนาประคองแผ่นหลังเล็กให้แนบชิดกับอกกว้าง
มือเล็กโอบกอดไหล่หนาเอาไว้และเริ่มจูบตอบอีกคน
ลิ้นเล็กสอดเข้าไปในโพรงปากร้อนและเกี่ยวลิ้นหนาหยอกล้อไปมาอย่างต้องการ
ขบกัดริมฝีปากหนาของอีกคนก่อนจะเลื่อนริมฝีปากไปที่คอแกร่ง
ขบเม้มแรงๆจนขึ้นรอยช้ำก่อนจะลากลิ้นเลียเบาๆราวกับปลอบใจ
“อ่า..คิดถึง
อื้ออ อ๊ะ! ด..แดน”
เสียงหวานครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อมือหนาลูบไล้ไปตามแก่นกายเล็กที่สั่นระริกอยู่ในกางเกงชั้นใน
จากนั้นก็เลื่อนมือไปที่ปุ่มปรับระดับ เร่งความแรงขึ้นจนสุด ร่างเล็กสะดุ้งและสั่นระริกด้วยความเสียวสุดๆจากแรงกระตุ้นที่ด้านหลัง
“อ๊า!! ห...หยุด อ๊ะๆๆ แดน...ซี๊ดด แดน! อ๊ะ!!”
“เสียงพี่โคตรเสียวเลยรู้ตัวไหมครับ”
“ซี๊ดด..ม..ไม่
อื้ออ”
ร่างเล็กกอดร่างหนาไว้แน่นขึ้นและจิกเล็บลงบนไหล่หนาอย่างแรงจนเสื้อเชิ้ตราคาแพงของอีกคนแทบขาด
แดเนียลร่นกางเกงชั้นในของอีกคนลงให้ส่วนหัวของแกนกายที่สั่นระริกโผล่ออกมา
หยาดน้ำใสหลั่งออกมาไม่หยุดเพราะแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง แดเนียลกดจูบไปตามสันกรามและแก้มแดงปลั่งของอีกคนไม่หยุด
ปลายนิ้วโป้งบดขยี้ส่วนหัวของแกนกายสีชมพูไปมา
ร่างเล็กกระตุกถี่ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวข้นออกมา
“อ๊ะ!! อ๊า!!
อึก..อ๊า...”
“น่ารักชะมัด”
“ด..แดน...”
“ครับพี่ซองอู”
“อึก..ไม่พอ”
แดเนียลยกยิ้มขึ้นอย่างร้ายกาจ
เขายกมือที่เปื้อนน้ำรักของอีกคนขึ้นมาเลียทำความสะอาดช้าๆพร้อมทั้งมองหน้าอีกคนไปด้วย
ซองอูยกมือขึ้นจับมืออีกคนเอาไว้และแลบลิ้นเลียมือหนาพร้อมช้อนตามองราวกับแมวที่กำลังออดอ้อนเจ้าของเอาของเล่น
“ตั้งแต่วันนั้น..ไม่ว่าจะทำกับใครก็ไม่พอ”
“แล้วให้ผมทำยังไงครับ”
“..ทำกับฉันเถอะนะ
แล้วฉันจะยอมทุกอย่าง”
แดเนียลยกยิ้ม
เขาดันร่างเล็กออกก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดและโยนมันทิ้งไป
กล้ามเนื้อที่เรียงตัวสวยบนหน้าท้องแกร่งเรียกเลือดบนใบหน้าน่ารักได้เป็นอย่างดี
ซองอูขยับตัวนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าแดเนียลก่อนจะสวมกอดร่างหนาเอาไว้แน่น
กดจูบต้นคออีกคนและเลียเบาๆราวกับลูกแมวขี้อ้อนก็ไม่ปาน
“พี่ซองอู”
“คิดถึง..คิดถึงจะแย่แล้ว
มาฟันฉันแล้วทิ้งได้ไง ไอ้บ้า”
“ขอโทษครับ
ผมจะแก้ตัวให้นะ”
“เกลียดชะมัด
แต่ฉันว่าฉันต้องรักนายแล้วแน่ๆ..”
แดเนียลชะงักลมหายใจและหัวใจของเขาก็เต้นแรงอย่างห้ามไม่ได้
ซองอูผละอ้อมกอดออกก่อนจะดันอีกคนให้นั่งลงไปบนเตียงหลังใหญ่
มือเล็กซุกซนปลดกางเกงของอีกคนออกและดึงลงพร้อมชั้นในโดยได้รับการร่วมมือจากแดเนียล
กางเกงยีนส์ถูกดึงลงไปจนหลุดออกจากขายาว
มือเล็กคว้าแท่งเนื้อขนาดใหญ่เอาไว้และอ้าปากอมมันเข้าไปในปากทันที
“ซี๊ดด..พี่ซองอู”
“อื้มม”
ซองอูครางแผ่วพร้อมช้อนตามองอีกคนในขณะที่หัวเล็กก็ขยับขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ
แท่งสิลิโคนในช่องทางด้านหลังยังทำหน้าที่ได้ไม่มีหยุด ลิ้นเล็กไล่เลียไปตามความยาวและดูดเม้มแรงๆจนคนอายุน้อยกว่าต้องครางเสียงต่ำ
มือเล็กรูดแท่งเนื้อขึ้นลงแรงๆและพรมจูบไปตามหน้าท้องแกร่ง
ลากลิ้นเลียไปตามลอนกล้ามเนื้อและกดจูบจนเป็นรอย
“อ่า..ต้องการ...ฉันต้องการนายนะแดน”
“พี่ซองอู..อ่า...ใจเย็นสิครับ”
“คิดถึง...สองปีแล้วนะ”
“อ่า..ซี๊ดด”
ร่างใหญ่ได้แต่ครางออกมาอย่างพอใจเมื่อคนอายุมากกว่าอ้าปากครอบครองส่วนอ่อนไหวของเขาอีกครั้งพร้อมดูดส่วนหัวเสียแรงจนแทบปลดปล่อย
ซองอูขยับตัวออกจากร่างหนา
ถอดกางเกงชั้นในออกและดึงแท่งสิลิโคนสีชมพูดออกจากช่องทางร้อน
ขยับตัวขึ้นคร่อมร่างหนาและจับแกนกายใหญ่กดเข้าไปในช่องทางของตัวเองทันทีจนสุด
“อ๊า!! อึก...มัน....คับ”
“ซี๊ดด..รัดผมแรงจัง”
“จะเอา..อื้ออ
แดน..แดน”
ร่างเล็กสวมกอดคอแกร่งเอาไว้แน่นก่อนจะขยับตัวขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ
จากจังหวะเนิบนาบเริ่มแปลเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงเมื่อช่องทางด้านหลังเริ่มปรับตัวได้แล้ว
แดเนียลซี๊ดปากมองอีกคนที่เอาแต่ใจสุดๆ ให้ตายสิ..ตลอดสองปีที่ผ่านมาเขาเองก็ยอมรับว่าจินตนาการถึงเหตุการณ์วันนั้นนับครั้งไม่ถ้วน
แต่วันนี้มันเกินคาดหมายซะอีก
ซองอูที่เขาปลื้มร้อนแรงจนแทบหลอมละลายคาอกเล็กนี่เลย
“อ๊ะๆๆ
อึก..แดน...แดน”
“ซี๊ดด..พี่ซองอู...อ่า”
ร่างเล็กโน้มตัวไปด้านหน้าและขยับสะโพกขย่มร่างหนาถี่รัว
เปลี่ยนเป็นบดร่อนเอวไปมาจนแดเนียลแทบสติแตก
เขาจับคอเสื้อเชิ้ตของอีกคนและกระชากมันอย่างแรงจนรังดุมหลุดเกือบหมด
รั้งร่างเล็กเข้ามากอดแน่น งับริมฝีปากลงบนยอดอกสีสวยที่แข็งชันด้วยแรงอารมณ์พร้อมทั้งขยับเอวแกร่งสวนกลับอีกคนแรงๆ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง
ขาเตียงเหล็กสั่นไหวตามแรงกระทำของคนสองคนบนเตียงหลังใหญ่
แดเนียลจับอีกคนนอนลงไปบนเตียงและจับขาบางทั้งสองข้างพาดบนข้อพับ
คว้าแว่นบนใบหน้าตัวเองถอดออกและสวมให้อีกคนก่อนจะยกยิ้มและเอ่ยบอกอีกคนเสียงแหบพร่า
“น่ารักแถมยังน่าเอาสุดๆเลยนะพี่เนี่ย”
“บ..บ้า
อ๊า!! อึก..แดน..แดน!”
ร่างหนาขยับถี่รัวพร้อมจับเอวบางแน่นและดึงสวนแรงกระแทกไม่หยุด
ร่างเล็กนอนบิดเร่าไปมาบนเตียงอย่างทรมานปนสุขสม มือเล็กดันหน้าท้องแกร่งหวังให้อีกคนผ่อนแรงลง
แต่แดเนียลกลับขยับเอวกระแทกแรงขึ้น เน้นย้ำที่จุดกระสันจนอีกคนตอดรัดเขาแน่นแทบขยับไม่ได้
“ซี๊ดด..อ๊ะๆๆ
แดน...อื้ออ...แดน”
“อ่า..ผมชอบนะ..เวลาพี่เรียกชื่อผม”
“อึก..เบา..แดน...อ๊ะ!”
แรงกระแทกที่เน้นย้ำจุดเสียวทำให้ซองอูสั่นระริกและปลดปล่อยออกมาในที่สุด
ร่างเล็กกระตุกถี่นอนดิ้นเร่าๆอย่างน่าสงสาร ใบหน้าน่ารักซบลงบนหมอนใบใหญ่แต่ยังไม่วายส่งแววตาฉ่ำน้ำมามองค้อนเขา
แดเนียลก้มลงกดจูบบนแก้มเนียนก่อนยกยิ้มองอีกคนที่ยังคงสั่นไม่หยุด
“ผมยังไม่ปล่อยเลยนะครับ”
“อึก..เสียว
อ๊ะ...”
“เวลาพี่ใส่แว่นแล้วทำหน้าทะลึ่งแบบนั้นผมโคตรชอบเลย”
“อื้อ! ท..ทะลึ่ง ไอ้เด็กบ้า!”
แดเนียลยกยิ้มก่อนจะจับอีกคนนอนคว่ำหน้าและยกสะโพกกลมให้ลอยเด่นขึ้นจากเตียง
กดแกนกายเข้าไปทีเดียวจนสุดโคน
ก้มลงกดจูบลงบนไหล่เนียนที่โผล่พ้นเนื้อผ้าออกมาก่อนจะใช้มือแหวกแก้มก้นออกและกดกายเข้าไปให้ลึกขึ้นกว่าเดิม
“อ๊า!! ด..แดน เสียว..”
“ผมรักพี่นะครับพี่ซองอู”
“อึก..เหมือนกัน”
แดเนียลกดจูบลงบนแก้มใสอีกครั้งก่อนขยับเอวเข้าออกเนิบนาบ
ค่อยเป็นค่อยไปแต่ลึกเสียจนร่างเล็กสะดุ้งทุกครั้งที่สอดเข้าไป
มือหนาลูบไปตามลำตัวบางและใช้นิ้วขยี้ที่ยอดอกสวยแรงๆ
ร่างเล็กหวีดร้องออกมาด้วยความกระสันอยากก่อนเอวสอบจะขยับกระแทกถี่รัวจนแทบถลา
อุณหภูมิในห้องสูงขึ้นแม้เครื่องปรับอากาศจะถูกเซ็ตไว้ให้อากาศหนาวก็ตาม
ร่างสองร่างยังคงกระแทกกระทั้นกันไม่หยุดอยู่บนเตียงหลังใหญ่
ร่างเล็กที่ตอนนี้เปลี่ยนมาอยู่ตำแหน่งด้านบนขย่มร่างหนาไม่หยุด
มือบางวางลงบนหน้าท้องแกร่ง แอ่นกายไปด้านหน้าและขยับสะโพกกลมกระแทกกายลงบนแกนกายใหญ่ไม่หยุด
“อ๊ะๆๆ
อื้ออ..ซี๊ดด”
“อ่า..สวยชะมัด..อื้มม”
“ต..แตกสักที
อ๊า!! ม..ไม่ไหวแล้ว”
ซองอูขยับกายอีกไม่กี่ครั้ง
ร่างเล็กกระตุกถี่ๆพร้อมปลดปล่อยหยาดน้ำขาวออกมาแม้ไม่ได้แตะต้องส่วนอ่อนไหวสีชมพูแม้แต่น้อย
ช่องทางรักตอดรัดแกนกายใหญ่ในตัวไม่หยุด แดเนียลยกร่างเล็กขึ้นเหนือตัวก่อนกระแทกกายเข้าใส่ถี่รัว
กายใหญ่กระตุกรุนแรงและปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวอีกคน
ซองอูขยับตัวขึ้นลงเพื่อรีดน้ำรักอีกคนออกให้หมด
ล้มตัวนอนลงบนอกแกร่งและหอบหายใจถี่พร้อมสวมกอดร่างหนาไว้แน่น
“อือ..แดน..”
“อารมณ์พี่วันนี้รุนแรงจริงๆ”
“ก็คิดถึง..”
“ผมก็คิดถึงพี่นะครับ”
“อึก...คบกันนะ
ห้ามไปไหนแล้วนะ อยู่กับฉันนะ”
แดเนียลยกยิ้มและกดจูบลงบนขมับอีกคนเบาๆ
สวมกอดร่างเล็กเอาไว้แน่นและพลิกตัวให้อีกคนนอนลงบนเตียงหลังใหญ่ กดจูบริมฝีปากอิ่มที่เจ่อบวมเพราะโดนจูบตลอดการร่วมรักกัน
มือหนาลูบไปบนแก้มของอีกคนที่มีไฝสามเม็ดเรียกตัวสวยงามก่อนจะเอ่ยตอบอีกคน
“หัวใจผมอยู่กับพี่นานแล้วครับ
ผมรักพี่นะ”
“ฉันก็รักนายแดน”
แดเนียลกดจูบก่อนจะเริ่มขยับตัวอีกครั้งเมื่อมือเล็กของซองอูกดเอวเขาให้เข้าไปในตัวลึกขึ้น
บทเพลงรักบทใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น
และดูเหมือนว่าระยะเวลาสองปีจะทำให้ค่ำคืนนี้ของพวกเขายาวนานแน่นอน...
END
กามล้วนๆ ไม่มีคำว่าใสใสเลยค่าาาแง
จบไปแล้วกับความเนิร์ดของน้องแดนที่ไม่เนิร์ด ฮืดฮาด -..-
หลังจากนี้จะเป็นเรื่องของวันคริสมาสต์นะคะ
จะเป็นแนวแฟนตาซี(รึเปล่า)หน่อยๆ
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
ฝากแท็ก #นอรซ ด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกๆกำลังใจเลยค่าาา
โคตรฮอตเลยยยยยย ฮืิออออออออออ
ตอบลบ