DADDY (ong fem!) [1/2] (kdn x osw)
ผมแต่งงานใหม่กับแม่หม้ายลูกติด
และเธอเสียชีวิตหลังจากที่เราแต่งงานได้สองปี
เธอทิ้งลูกสาวไว้ให้ผมดูแล
และลูกสาวของเธอขอให้ผมมีอะไรด้วย
“แด๊ดดี้คะ”
เสียงของหญิงสาวที่เอ่ยเรียกทำให้
ดนัย หรือ ดิน ชายวัย 37
ที่กำลังตรวจเอกสารของบริษัทอยู่ต้องหันไปมอง อังศุมาริน หรือ เอิง
ในวัย 17 ปีส่งยิ้มให้กับเขาก่อนจะเข้ามาสวมกอดลำคอแกร่งของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อเลี้ยงด้วยรอยยิ้มสดใส
“แด๊ดดี้ทำอะไรอยู่คะ?”
“แด๊ดกำลังเช็คเอกสารการประชุมเมื่อวานอยู่ค่ะ
หนูทานข้าวหรือยัง?”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ
อีกนานไหมคะกว่าแด๊ดดี้จะเสร็จงาน”
“ทำไมคะ?
หนูจะไปไหนเหรอ?”
“หนูขี้เกียจอยู่บ้าน
แด๊ดดี้พาหนูไปซื้อของหน่อยได้ไหมคะ?”
“ได้สิ
ขอแด๊ดดี้จัดการงานอีกแปบหนึ่งนะคะ”
“หนูรอนะคะ”
เอิงกดจมูกรั้นลงบนแก้มสากของดนัยก่อนจะเดินออกไปจากห้องของเขา
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
แต่มันน่าเหลือเชื่อที่เอิงจะยอมรับในตัวของดนัยได้มากถึงขนาดนี้ เธอกล้าแม้แต่จะหอมแก้มเขาในที่สาธารณะหรือแม้แต่ต่อหน้าภรรยาของเขาที่เสียไปแล้ว
หรือเพราะเธอไม่เคยมีพ่อ การที่เขาเข้ามาเป็นพ่อเลี้ยงแบบนี้อาจจะทำให้เธอแสดงความรู้สึกที่อยากทำกับพ่อออกมาใช้กับเขาก็เป็นได้
ดนัยปิดแฟ้มเอกสารก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาที่ตอนนี้ใกล้จะเที่ยงเข้าไปทุกที
เขาลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
ถกแขนเสื้อไปที่ข้อพับแขนและพาตัวเองไปที่ห้องของเอิงที่อยู่ไม่ไกลจากห้องของเขาเท่าไหร่
มือหนาเคาะประตูห้องของลูกสาวเบาๆก่อนจะเปิดเข้าไปเหมือนเช่นทุกวัน
แต่แล้วเขาก็ต้องชะงักเมื่อเขาเห็นเอิงนอนอยู่บนเตียงในสภาพล่อแหลม
หญิงสาวในชุดกระโปรงพีทสีขาวชายระบายนอนคว่ำหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง
ขาขาวๆโผล่พ้นชายกระโปรงออกมาให้อีกคนได้ใจเต้นแรงเล่นๆ
หญิงสาวเอี้ยวตัวของคนอายุมากกว่าก่อนจะยกยิ้มและลงจากเตียงไปหาอีกคนด้วยความสดใส
“แด๊ดดี้เสร็จงานแล้วเหรอคะ?”
“ค่ะ
หนูเลือกยังว่าจะไปไหน”
“หนูไม่อยากไปแล้วอ่า
มันร้อน”
“ถ้างั้นแด๊ดจะกลับไปทำงานต่อนะคะ
หนูก็หาอะไรทำแล้วกันนะ”
ดนัยว่าพร้อมวางมือลงบนหัวของลูกสาวต่างสายเลือดอย่างนึกเอ็นดู
เขาหันหลังกลับเพื่อจะไปทำงานต่อ
แต่อ้อมแขนเล็กที่โอบกอดรอบเอวหนาทำให้เขาต้องหยุดฝีเท้า
เขาก้มมองลำแขนเล็กที่กอดเขาและจับกันไว้แน่นก่อนจะหันไปมองเอิงที่เงยหน้ามองเขาอยู่
“แด๊ดดี้อย่าเพิ่งไปสิคะ”
“หนูจะเอาอะไรคะเอิง”
“แด๊ดดี้คิดถึงคุณแม่ไหม?”
คำถามที่เอ่ยออกมาทำเอาเขาชะงักลมหายใจ
ถามว่าคิดถึงไหมก็ต้องแน่นอนสิ เขากับภรรยาเป็นเพื่อนสมัยมัธยม
เขาแอบชอบอิงอรมาตั้งแต่ตอนที่เธอยังเป็นเพื่อนร่วมชั้น
แม้วันที่รู้ว่าเธอแต่งงานเขาก็ยังมาร่วมยินดี
และในวันที่เธอเสียใจเพราะสามีเก่าทิ้งไปกับผู้หญิงอื่นในตอนที่เธอกำลังตั้งครรภ์
เขาที่กลับมาเจอเธออีกครั้งก็ขอดูแลเธอจนเธอตกลงแต่งงานใหม่กับเขา
และเวลาผ่านไปเพียงแค่สองปี เธอก็จากเขาไปแบบไม่มีวันกลับ
ดนัยยกยิ้มก่อนจะดึงแขนเล็กออกจากตัว หันไปสวมกอดร่างเล็กและเอ่ยตอบอีกคน
“คิดถึงสิคะ
แด๊ดดี้คิดถึงคุณแม่ของเอิงทุกวันแหละค่ะ”
“หนูหน้าเหมือนคุณแม่ไหมคะ?”
“แน่นอนค่ะ
หนูสวยเหมือนคุณแม่ไม่มีผิด หนูน่ารักแล้วก็อ่อนหวานเหมือนกับแม่อรเลยล่ะค่ะ”
“ถ้างั้นทำไมแด๊ดดี้ไม่รักหนูเหมือนที่รักคุณแม่บ้างล่ะคะ”
ดนัยก้มมองอีกคนที่เงยหน้ามองเขา
คำพูดของเอิงทำให้เขาต้องแปลกใจ
หญิงสาวก้าวถอยหลังออกก่อนจะเอื้อมมือไปด้านหลังของตัวเอง
รูดซิปชุดของตัวเองลงและถอดมันออกโดยปล่อยให้มันร่วงลงไปสู่ปลายเท้า
เหลือเพียงบราตัวเล็กและกางเกงชั้นในที่ปกปิดร่างกาย
ดนัยเบิกตากว้างก่อนจะหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาคลุมร่างของหญิงสาวเอาไว้
“เอิง! หนูทำแบบนี้ทำไมคะ!”
“ทำไมแด๊ดดี้ไม่มองหนูเป็นผู้หญิงคนหนึ่งบ้างคะ”
“หนูเป็นลูกของแด๊ดนะคะเอิง!”
“หนูไม่ได้มีพ่อชื่อดนัยซะหน่อย!
พ่อหนูเป็นแค่ผู้ชายเลวๆที่ทิ้งหนูกับคุณแม่ไป ส่วนแด๊ดดี้เป็นผู้ชายที่คุณแม่..และหนูรัก”
เอิงว่าพร้อมส่งแววตาที่ฉ่ำน้ำมองไปที่อีกคน
เธอสวมกอดร่างหนาของชายตรงหน้าเอาไว้แน่น
ผ้าเช็ดตัวผืนหนาสีขาวไถลลงไปกองอยู่ที่พื้น ดนัยทำได้แค่ยืนนิ่ง
กลิ่นของเอิงที่ลอยเตะจมูกทำเอาเขาถึงกับต้องกำหมัดแน่นเพื่อระงับอารมณ์และเลือดในกายที่กำลังสูบฉีด
หอม เย้ายวน แต่มันผิด
“หนูไม่เคยบอกคุณแม่
แต่หนูจะบอกแด๊ดดี้”
“เอิง..”
“หนูรักแด๊ดดี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน
หนูรักแด๊ดดี้มาตลอด ไม่เคยรักแบบพ่อเลย
หนูอยากให้แด๊ดดี้ทำกับหนูแบบที่แด๊ดดี้ทำกับคุณแม่”
“เอิงคะ
ใส่เสื้อผ้า..”
“หนูรู้นะว่าแด๊ดดี้กับคุณแม่มีอะไรกันทุกวัน!
หนูแอบดูและคิดว่าเมื่อไหร่หนูจะได้เป็นคนที่อยู่บนเตียงกับแด๊ดดี้บ้าง
คุณแม่มีความสุขทุกครั้งที่แด๊ดดี้อยู่บนเตียงกับคุณแม่ หนู..หนูอยากให้แด๊ดดี้ท-“
“พอซะทีเถอะเอิง!!”
เสียงของดนัยทำเอาหญิงสาวสะดุ้งสุดตัว
เธอเงยหน้ามองพ่อเลี้ยงที่กำลังโมโหเธอจนแววตาที่เคยมองมาด้วยความเอ็นดูตอนนี้แข็งกร้าวจนเธอปล่อยให้น้ำตาเม็ดโตกลิ้งออกจากดวงตาหวาน
ดนัยยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองก่อนจะก้มลงหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาคลุมร่างกายเล็กของหญิงสาวตรงหน้า
“ถ้าวิญญาณของอรรู้
เธอจะเสียใจมากแค่ไหนรู้บ้างไหมอังศุมาริน”
“แด๊ด..”
“วันนี้หนูดื้อมากเลยนะเอิง
อย่าให้แด๊ดต้องโมโหไปมากกว่านี้เลยค่ะ”
ว่าจบดนัยก็เดินออกไปจากห้องของหญิงสาว
ปล่อยให้เจ้าของห้องยืนน้ำตาซึมอยู่ที่เดิม เอิงเดินไปที่เตียง
ทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงและได้แต่คิดว่า ทำไมเธอถึงไม่อายุมากกว่านี้
หรือไม่ก็ทำไมไม่เป็นเธอที่เจอดนัยก่อน แทนที่จะเป็นแม่ของเธอ
ตั้งแต่เกิดเรื่องจนตอนนี้ใกล้จะสี่ทุ่ม
ดนัยก็ยังไม่ออกจากห้องเลยแม้แต่ก้าวเดียว
อาหารเย็นก็ให้แม่บ้านเอาไปให้ที่ห้องนอน
เอิงที่กลับขึ้นมาหลังจากที่ลงไปทานข้าวเย็นตอนดึกเหลือบมองประตูห้องนอนที่เธอมักจะแอบมามองดูทุกคืน
เธอวางมือลงบนกลอนแต่น่าเสียดายที่เจ้าของห้องล็อคมันเอาไว้ เอิงถอนหายใจออกมาก่อนจะหันไปมองแม่บ้านที่เดินขึ้นมาพร้อมถาดน้ำและยา
“ของแด๊ดดี้เหรอคะ?”
“ใช่ค่ะ
คุณผู้ชายบอกว่าให้เอายามาให้ แล้วให้ไขประตูเข้าไปได้เลย”
“เดี๋ยวหนูเอาเข้าไปให้เองค่ะ”
เอิงรับถาดน้ำและยามาจากแม่บ้านพร้อมกุญแจห้องตรงหน้า
เธอบอกให้แม่บ้านไปพักผ่อนและเธอจะเป็นคนดูแลดนัยเอง
เอิงมองตามแม่บ้านจนอีกคนลับสายตาไป เธอไขกุญแจห้องเข้าไปอย่างระมัดระวัง
ภายในห้องมืดสลัว มีเพียงไฟกิ่งรอบห้องเท่านั้นที่เปิดไว้พอมองเห็นทางเดิน
ขาเรียวในชุดนอนกระโปรงยาวเดินเข้าไปจนถึงด้านใน
ร่างใหญ่ของพ่อเลี้ยงนอนอยู่บนเตียงในชุดเดิมกับเมื่อเช้า
เจ้าของร่างใหญ่หายใจสม่ำเสมอนั่นแปลว่าอีกคนเจ้าสู่ห้วงนิทราไปแล้ว
มือเล็กวางถาดน้ำและยาไว้บนโต๊ะข้างเตียงก่อนจะจ้องมองคนที่หลับสนิท
ร่างกายกำยำที่เธอชอบมองเวลาที่อีกคนนั้นอยู่บนเตียงกับแม่ของเธอ
ใบหน้าหล่อเหลานิ่งเฉยนั่นเป็นใบหน้าของคนที่เธอตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น
สายตาหวานเลื่อนมองจากใบหน้าหล่อไปที่อกแกร่ง เลื่อนสายตาลงไปจนถึงกลางลำตัว
จ้องมองส่วนที่กำลังตุงคับกางเกง มือเล็กเอื้อมไปจับและบีบขยำมันเบาๆ เหลือบมองใบหน้าหล่อที่ยังคงหลับสนิท
เอิงลอบกลืนน้ำลายก่อนจะพาตัวเองขึ้นไปอยู่บนเตียง
ขยับตัวขึ้นนั่งคร่อมหน้าขาของคนอายุมากกว่าและถกกระโปรงชุดนอนของตัวเองขึ้น ถอดชุดนอนเกะกะนั่นออกจากตัวและขยับร่างเล็กแนบเนินเนื้อสาวลงบนแกนกายใหญ่ใต้กางเกงสแล็กสีดำ
ขยับเอวถูไถไปมาให้เนื้อสาวของตนสัมผัสกับแท่งร้อนที่เริ่มขยายตัวจนแข็งและสัมผัสได้
มือเล็กวางลงบนอกแกร่ง ลูบไล้ไปมาและส่งเสียงอื้ออึงในลำคอด้วยความกระสันอยาก
มือเล็กเลื่อนลงรูดซิปกางเกงของคนที่นอนหลับออก
ร่นชั้นในสีขาวสะอาดลงไปทำให้ส่วนหัวของแกนกายปรากฏให้ได้เห็น หญิงสาวขยับตัวขึ้นทาบทับเนินเนื้อภายใต้ชั้นในถูไถอีกครั้ง
มือเล็กเลื่อนขึ้นบีบหน้าอกขนาดเล็กของตัวเองพร้อมส่งเสียงครางออกมาแผ่วเบา
“อ่ะ..อา..แด๊ดดี้ขา..”
“...”
“แด๊ดดี้..อื้ออ”
“..เอิง!”
ดนัยลุกพรวดทันทีที่ลืมตาตื่นจากการถูกรบกวน
ร่างเล็กที่เปลือยท่อนบนหน้าแดงซ่านมองหน้าเขาด้วยแววตาฉ่ำน้ำ
แขนเล็กคล้องคอหนาไว้ทันทีและกดจูบลงบนกลีบปากหนาของคนอายุมากกว่า
ดนัยผงะและดันร่างเล็กออกทันทีที่ริมฝีปากประกบกัน เอิงมองหน้าอีกคนก่อนจะขบฟันแน่นราวกับเด็กถูกขัดใจ
เธอกำหมัดแน่นและทุบลงบนอกแกร่งของคนตรงหน้าอย่างแรง
“ทำไมคะ! ทำไมถึงทำกับหนูไม่ได้
ทั้งๆที่หนูก็รักแด๊ดดี้!
แด๊ดดี้จะทำกับหนูแล้วคิดถึงคุณแม่ก็ได้
ฮึก..แต่ทำกับหนูเหมือนที่ทำกับคุณแม่สักครั้งได้ไหมคะ!”
“เอิง! สงบสติแล้วมองหน้าแด๊ดเดี๋ยวนี้!”
“ไม่! หนูไม่มอง หนูรักแด๊ดดี้
หนูอยากทำแบบที่คนรักกันเขาทำ หนูโตแล้วนะคะ!!”
“โตแล้วงั้นเหรอ?
ได้..โตแล้วใช่ไหม!!”
ร่างเล็กถูกเหวี่ยงลงบนเตียงจนเผลอส่งเสียงร้องออกมาเสียงแหลม
ดนัยรูดเนคไทออกจากลำคอและใช้มันมัดมือของหญิงสาวเอาไว้แน่น
ปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วถอดเสื้อเชิ้ตโยนทิ้งออกไปอย่างไม่ใยดี มือหนาจัดการรั้งชั้นในตัวจิ๋วที่ปกปิดส่วนสงวนของหญิงสาวเอาไว้ออกไปก่อนจะจับขาบางอ้าออก
เขาจ้องมองใบหน้าหวานที่ฉายแววหวาดกลัวก่อนจะจับแกนกายของตัวเองรูดรั้งแรงๆ
กดส่วนหัวเข้าไปในร่างเล็กจนอีกคนหวีดร้องออกมาเสียงแหลม
“กรี๊ดด!! ด..แด๊ดดี้!! ม..มันเจ็บ!!”
“คนโตแล้วก็ต้องรับให้ได้สิเอิง!”
“ม..ไม่ๆๆ
หนู อ๊า!! ม..มันเจ็บ อื้อ!!”
มือเล็กที่ถูกผูกติดกันยกขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้แน่นเมื่อร่างใหญ่กำลังกระเสือกกระสนเข้ามาในร่างกายเล็กๆของเธอ
ดนัยก้มมองแกนกายใหญ่ที่กำลังล่วงเกินหญิงสาวตรงหน้า
เขาขบกรามแน่นก่อนจะดันตัวเข้าไปทีเดียวจนสุด
พร้อมกับเยื่อพรหมจรรย์ของหญิงสาวที่ขาดสะบั้น
“กรี๊ดด!! ฮึก..หนู...หนูเจ็บ”
“..เอิง”
“ฮึก..ฮือ..หนู..หนูกลัว”
ดนัยนิ่งงันมองดูหญิงสาวที่ร้องไห้ตัวโยน
เนื้อตัวสั่นระริกด้วยความเจ็บและความกลัว เขายกร่างเล็กขึ้นสวมกอดแน่นและวางมือหนาลงบนกลุ่มผมยาวสลวยที่เขามักจะลูบมันบ่อยๆ
เขาทำเรื่องร้ายแรงที่สุดในชีวิตลงไปด้วยความโกรธ
เขาผละอ้อมกอดออกและมองร่างของหญิงสาวที่ยังร้องไห้น้ำตานองหน้า
เนื้อตัวสั่นระริกด้วยความกลัว
“เอิงคะ
แด๊ดขอโทษ”
“หนู..หนูผิดไปแล้ว
ฮึก..หนูขอโทษ ฮืออ”
“แด๊ดขอโทษค่ะ
แด๊ดจะเอาออกเดี๋ยวนี้”
ดนัยว่าและดึงกายหวังจะถอนกายออกมา
แต่ร่างเล็กกลับโถมตัวเข้าหาอกแกร่งของเขา เธอช้อนตามองและส่ายหัวไปมา
เอิงกลั้นก้อนสะอึกในคอเอาไว้และเอ่ยบอกชายตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
“รักหนู..เหมือนที่รักคุณแม่ได้ไหมคะ”
“เอิง..”
“หนูรักแด๊ดดี้..เพราะงั้นแด๊ดดี้รักหนูด้วยได้ไหมคะ?”
ดนัยมองใบหน้าหวานที่มองมาที่เขา
แม้ใบหน้าของเอิงจะเหมือนกับหญิงสาวที่เขารักมากแค่ไหน
แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนกัน
เขาปลดเนคไทออกจากข้อมือเล็กและรวบเอวบางเข้ามาแนบกาย
ทำให้แกนกายใหญ่สอดเข้าไปได้ลึกขึ้น เอิงสะดุ้งตัวโยน สวมกอดร่างหนาเอาไว้แน่นและผละออกมองใบหน้าหล่อของชายวัยสามสิบปลาย
“แด๊ดขอโทษ
ทั้งต่อหนูและต่อคุณแม่ของหนูนะคะ”
“หนู..หนูรักแด๊ดดี้”
“แด๊ดก็รักหนูค่ะ”
ดนัยกดจูบลงบนกลีบปากนิ่มของเด็กสาวตรงหน้า
ริมฝีปากเล็กถูกบดจูบเบาๆด้วยความทะนุถนอม มือหนาลูบไปตามเอวคอดบางก่อนจับสะโพกกลมบีบคลึงเบาๆ
เอิงทำได้เพียงครางอื้ออึงในลำคอเนื่องจากถูกบดจูบไม่หยุด
มือแกร่งจับร่างเล็กยกขึ้นก่อนจะรั้งเอวเล็กให้ขยับเข้าออกตามใจจนเอิงต้องผละจูบออกมาครางเสียงหวาน
“อ๊า! อ๊ะ..อื้อ..แด๊ดดี้คะ”
“อ่า..ข้างในหนูร้อนมากเลย”
“ข..อ๊า! ของแด๊ด..อื้ออ ก็ใหญ่ อ๊ะ!”
ดนัยวางร่างเล็กลงนอนบนเตียง
จับขาเล็กอ้าออกกว้าง
มองดูร่างเล็กที่นอนตัวสั่นด้วยความเสียวซ่านก่อนจะขยับกายเข้าออกช้าๆ
ร่างเล็กไถลไปตามแรงกระทำ
ฟันขาวขบกัดนิ้วเรียวยาวของตัวเองพร้อมส่งสายตายั่วยวนมาให้คนอายุมากกว่า
ดนัยขบกรามตัวเองเอาไว้แน่น ก้มมองแกนกายตัวเองที่ผลุบเข้าออกในร่างเล็กของหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยงของตัวเอง
“อ่า..เอิงคะ...ซี๊ดด”
“อ๊ะ! อ๊ะ!
ด..แด๊ดดี้..ชอบไหม อื้ออ”
“ชอบค่ะ
อื้มม..อ่าา แด๊ดเสียว”
“อึก..ทำ...ทำแรงๆ...ก..ก็ได้ค่ะ
อ๊า!”
เอิงสะดุ้งสุดตัวเมื่ออีกคนแทงกายเข้ามาอย่างแรงจนร่างเล็กแทบถลา
ดนัยยกร่างเล็กขึ้นสูง
ขยับเอวกระแทกกายใส่ร่างเล็กหนักๆจนร่างเล็กบิดเร่าไปมาอย่างเสียวซ่าน
หญิงสาวกระตุกกายถี่ๆปล่อยน้ำรักชโลมแกนกายใหญ่
แรงตอดรัดจากด้านในทำเอาดนัยยิ่งสูดปาก
เขารัวสะโพกกระแทกกายใส่ร่างขาวของลูกเลี้ยงอย่างลืมผิดลืมถูก
เสียงครวญครางของเอิงยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบในกายเขาให้พุ่งสูง
“อ๊าๆๆ
อึก..แด๊ดดี้...แด๊ดดี้คะ อ๊า!!”
“อ่า..เอิงคะ..อื้มม..เด็กดีของแด๊ด”
“อ๊ะ! ห..หนูเหมือน อ๊า! ฉี่จะแตก อ๊ะๆ”
ดนัยโน้มตัวลงขบเม้มยอดอกสวยแรงๆพร้อมกระแทกกระทั้นร่างใหญ่เข้าไปจนหญิงสาวหวีดร้องเสียงดัง
เอวสอบขยับรัวแรงจนร่างเล็กของเอิงกระตุกรุนแรง
น้ำรักจำนวนมากพุ่งออกมาจนเลอะเตียงและลำตัวของทั้งสองคน
ดนัยเร่งจังหวะรุนแรงอีกครั้ง เขาใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มที
เขาเชิดหน้าครางต่ำอย่างพอใจ
“อ่า..อ่า..อีกนิดนะคะ”
“แด๊ดดี้ขา..อึ๊..อ๊า! ห..หนูจะ...อีกแล้ว”
“ซี๊ดด..ปล่อยพร้อมแด๊ดนะคะ”
สะโพกสอบรัวกระแทกกายเล็กของหญิงสาวจนร่างเล็กกระตุกอีกครั้ง
ดนัยดึงกายออกจากร่างเล็กพร้อมน้ำรักสีใสของหญิงสาวที่พวยพุ่งออกมา
เขารูดรั้งแกนกายของตัวเองถี่ๆก่อนจะปล่อยน้ำรักจำนวนมากและข้นกว่าครั้งไหนๆใส่ต้นขาด้านในของหญิงสาวตรงหน้า
“อ่า..อ่า..”
“อึก..แด๊ดดี้ขา..แด๊ดดี้”
เสียงหวานเอ่ยเสียงเขาพร้อมร่างเล็กที่สั่นระริกอย่างน่าสงสาร
ดนัยก้มมองร่องรักของหญิงสาวที่บวบช้ำและเลอะไปด้วยน้ำรักของเธอ
เยื่อสาวของเธอเลอะที่นอนไปหมด เขาโน้มตัวสวมกอดร่างเล็กและพูดออกมาเสียงสั่น
“แด๊ดขอโทษนะคะ”
“ไม่..หนูเต็มใจ
อย่าขอโทษนะคะ”
“แด๊ดผิดไปแล้วคนดี..แด๊ดขอโทษ”
เอิงสวมกอดร่างหนาเอาไว้แน่นก่อนจะผล็อยหลับไป
ดนัยอุ้มร่างเล็กของหญิงสาวกลับไปนอนในห้องนอนของเธอ
เขายืนมองอีกคนที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความรู้สึกผิด
สายตาของเขาเหลือบมองไปที่กรอบรูปข้างหัวเตียงของเอิง
รอยยิ้มของเธอและอิงอรทำให้หัวใจของเขาเจ็บปวด
“อิงอร..ผมทำเรื่องแย่ๆลงไปซะแล้ว”
TBC.
แด๊ดดี้ตอนแรกมาแล้วค่ะ เชิญเลือกเลยค่ะว่าจะอยู่เรือนจำไหน
แงงงงงง เป็นฟิคอีกเรื่องที่จะลงในเล่มนะคะ มีสองตอนจบน้าาา
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ^^
แท็กฟิค #นอรซ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น