แฟนเพื่อน (kdn x osw)
ตามธรรมเนียมของโรงเรียนมัธยมหลายๆแห่ง
ในวันปีใหม่จะถูกจัดให้เป็นวันเลี้ยงรุ่นแทบทุกปี ร่างหนาในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำ
ขายาวสวมทับด้วยกางเกงยีนต์ราคาแพงเดินเข้าไปในบริเวณที่จัดงานและส่งยิ้มให้กับรุ่นน้องที่รอต้อนรับอยู่
รอยยิ้มของเขาทำเอาเด็กสาวรุ่นน้องแทบจะเผลอกรีดร้องออกมา
เขายืนมองไปรอบๆเพื่อหาเพื่อนรุ่นเดียวกันก่อนจะถูกคนที่เข้ามาใหม่สะกิดที่ไหล่เบาๆ
“เฮ้ย
ไอ้แดนป่ะ?”
“อ้าว?
ไอ้เมธ”
ทั้งสองโผเข้ากอดกันด้วยความคิดถึง
แดน ดันตัวเองและและมองอีกคนพร้อมรอยยิ้มที่ใครต่อใครต่างก็บอกว่ามันทั้งดูทะเล้นและหล่อในเวลาเดียวกัน
ส่วน เมธ
ที่สมัยเรียนนั้นมีชื่อเสียงมากในโรงเรียนไม่ต้องเอ่ยถึงสรรพคุณความหล่อที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังคงหล่อเหมือนเดิม
“ไงมึง
ไม่เจอกันตั้งนาน”
“ก็ดีว่ะ
บริษัทที่กูทำงานด้วยให้โบนัสกูมาสองเดือนแน่ะ”
“ดีว่ะ
ของกูนี่ต้องรอลุ้นดูว่าจะได้หรือไม่ได้ แล้วนั่นใครวะ?”
แดนเอ่ยถามถึงคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของเพื่อนที่ค่อนข้างจะสนิทกันแต่หลังจากที่เรียนจบมัธยมก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละทาง
เขาเรียนด้านเทคโนโลยี ส่วนเมธก็ไปเรียนด้านบันเทิง คนที่ถูกเอ่ยถามส่งยิ้มมาให้
รอยยิ้มนั้นสะกดลมหายใจของแดนได้ไม่น้อย
เมธโอบไหล่ของคนที่อยู่ด้านหลังให้มายืนข้างกายก่อนจะแนะนำให้เพื่อนรู้จัก
“นี่เอื้อ
แฟนกู”
แดนเลิกคิ้วก่อนจะส่งยิ้มให้คนที่ถูกเอ่ยถึง
เขาโค้งหัวให้เล็กน้อยและจ้องมองไปที่เอื้อซึ่งไม่ได้เอ่ยอะไรออกมานอกจากยิ้มกลับไป
ทั้งสามคนเดินไปที่โต๊ะของรุ่นซึ่งเพื่อนที่มาก่อนนั้นเดินออกมารับ
แดนนั่งอยู่ท้ายโต๊ะ เมธนั่งฝั่งตรงข้าม เอื้อนั่งข้างเมธแต่ตำแหน่งตรงกันกับแดน
เวลาผ่านไป
ทุกคนก็เริ่มพูดคุยกันถึงเรื่องสมัยเรียนที่เคยมีร่วมกันมา
เสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้นตามแรงคึกของทุกคน
เหล้าในขวดเริ่มพร่องลงและเมธเองก็เริ่มดื่มมากขึ้น เอื้อจับแขนของเมธที่กำลังจะยกเหล้าเข้าปากอีกก่อนจะเอ่ยเตือนอีกคนด้วยความเป็นห่วง
“อย่าดื่มเยอะสิ
เดี๋ยวก็เมา ขับรถกลับไม่ได้พอดี”
“เอื้อก็ขับกลับสิครับ
ไม่เอาน่า นานๆเจอกันทีขอผมสนุกหน่อยเถอะ”
เมธว่าก่อนจะดึงมือตัวเองกลับไปและยกแก้วเหล้าเข้าปากอีกครั้ง
เอื้อถอนหายใจก่อนจะเหลือบมองไปที่แดนซึ่งยกแก้วเข้าปากแต่สายตากลับจ้องมองไปที่เอื้ออย่างปิดไม่มิด
มือหนาวางแก้วเหล้าลงก่อนจะเอ่ยถามคนที่ไม่ได้เป็นเพื่อนร่วมรุ่นกับพวกเขาอย่างเอื้อ
“เอื้อไปเจอไอ้เมธที่ไหนเหรอครับ?”
“เราทำงานที่เดียวกันครับ
ผมเป็นหัวหน้าบก. ส่วนเมธเป็นช่างภาพ”
“คบกันนานแล้วเหรอครับ?”
“อาทิตย์หน้าก็ครบสองเดือนแล้วครับ”
“แปลกนะครับ
คนอย่างไอ้เมธไม่น่ามีสเป๊กแบบคุณ ผมหมายถึงปกติมันคบแต่ผู้หญิงทรงโตน่ะครับ”
“ใครๆก็ชอบผู้หญิงทรงโตทั้งนั้นแหละครับ
หรือคุณแดนจะบอกว่าไม่ชอบ?”
“ผมชอบหมดแหละครับ
ทั้งทรงโต ก้นสวย เอวคอด หน้าหวาน”
แดนว่าพร้อมกับจ้องมองไปที่ดวงตากลมฉ่ำน้ำของคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
คนที่นั่งฟังบทสนทนาของทั้งสองมาสักพักอย่างเจษที่นั่งข้างแดนยื่นหน้าเข้ามาและเอ่ยบอกเอื้อที่นั่งอยู่อีกฝั่ง
“ไอ้แดนมันปลาไหลครับ
อีกสักพักมันจะเดบิวต์เป็นแมงดา”
“เชี่ยเจษ
มึงก็พูดเกินไป”
“กูรู้จักสันดานมึงดีไอ้แดน
ได้ข่าวว่าเดือนก่อนมึงคว้าเมียหัวหน้าแผนกไปกินตับถึงพัทยาไอ้ห่า”
“เขามาเอง
กูเปล่า”
“ดูท่าคุณแดนนี่จะร้ายไม่เบาเลยนะครับ”
เอื้อเอ่ยพร้อมรอยยิ้มแต่ในแววตาของเอื้อกลับไม่ได้ฉายแววตำหนิหรือประชดประชัน
มันเต็มไปด้วยความท้าทายจนแดนแอบใช้ลิ้นดุนแก้มตัวเองพร้อมรอยยิ้มจางที่มุมปาก
ดูท่าเขาจะถูกแฟนเพื่อนเล่นเข้าแล้ว
“ร้ายหรือเปล่าไม่รู้นะครับ
แต่สมัยเรียนมัธยมผมก็มีเซ็กซ์ครั้งแรกกับอาจารย์ฝึกสอนวิชาภาษาอังกฤษ”
“อันนี้โคตรเหี้ยเลยครับเอื้อ
มันให้ผมเฝ้าหน้าห้องให้ แล้วมันก็ทำอาจารย์ร้องลั่นตึก ไอ้นี่มันเลวสารพัด
ไม่น่ารอดมาจนอายุเท่านี้เลย”
เมธที่เข้ามาทันฟังบทสนทนาล่าสุดเอ่ยบอกสรรพคุณเพื่อนกับแฟน
เอื้อยกยิ้มก่อนจะหันไปมองแดนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“เด็กนิสัยไม่ดีนี่ครับ
แบบนี้ระวังจะหาภรรยาไม่ได้เอานะครับ”
“ผมไม่สนหรอก
ผู้หญิงน่ะน่าเบื่อ เอาไว้แก้เงี่ยนก็พอ”
เสียงโห่ร้องของเพื่อนทั้งโต๊ะดังขึ้นหลังคำพูดของแดนจบลง
เหล่าเพื่อนผู้หญิงบางคนถึงกับลุกขึ้นมาฟาดเขาแรงๆด้วยความหมั่นไส้ เอื้อยกแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นดื่มก่อนจะเหลือบมองไปที่แดนซึ่งก็มองอยู่เช่นกัน
ราวกับสายตาสองคู่กำลังสอดประสานกันอยู่เข้าจังหวะ
แดนกระตุกยิ้มก่อนจะแสร้งทำเป็นไม่สนใจโดยการหันไปคุยกับเจษ
ส่วนเอื้อก็หันไปคุยกับเมธที่เริ่มจะเมา แม้ว่าทั้งคู่จะแสร้งทำเป็นไม่สนใจกัน แต่ขาของทั้งสองกลับกำลังเกี่ยวรัดกันใต้โต๊ะอย่างไม่เกรงกลัวว่าใครจะมาเห็นเข้า
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา
ทุกคนเริ่มทยอยกลับในช่วงดึก
แดนเดินประคองเมธที่เมาจนแทบไม่ได้สติออกไปจากงานโดยมีเอื้อคอยถือของเดินตาม
ทั้งสามไปจนถึงที่จอดรถ แดนหันมามองเอื้อก่อนจะเอ่ยถาม
“คุณจอดรถไว้ที่ไหนเหรอครับ?”
“ผมก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่
แต่ผมขับรถยังไม่ค่อยแข็งนะครับ ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งแล้วใหญ่”
“ผมจะไปส่งไอ้เมธที่บ้านมันก่อนแล้วผมค่อยไปส่งคุณดีไหมครับ?”
“เอางั้นก็ได้ครับ”
แดนว่าก่อนจะเดินไปที่รถของตัวเอง
พาคนเมาไปนั่งที่เบาะด้านหลังและให้เอื้อมานั่งข้างกันที่ด้านหน้าของรถ
แดนขึ้นไปประจำตำแหน่งคนขับเมื่อเห็นว่าเอื้อเข้าไปนั่งได้เรียบร้อยแล้ว
รถญี่ปุ่นราคาแพงเคลื่อนตัวออกจากที่จอดรถและมุ่งหน้าไปที่บ้านของเมธทันที
“ผมไม่เคยเห็นเมธเมาขนาดนี้เลยนะ
ปกติถ้าเมาก็ยังพอประคองตัวเองได้ แต่นี่ไม่เลย”
“สงสัยมันอยากอ้อนแฟนมั้งครับ”
เอื้อหัวเราะเบาๆในลำคอก่อนจะเสมองออกไปนอกหน้าต่าง
ไม่นานนักรถยนต์ของแดนก็จอดลงที่หน้าบ้านของเมธ
แดนอาสาลงรถไปส่งเมธที่หน้าบ้านเพราะเอื้อบอกว่าเมธยังไม่ได้บอกกับที่บ้านว่าคบกับเขาอยู่
เมธที่เมาสะเปะสะปะถูกส่งตัวให้กับพี่สาวที่ออกมาเปิดประตูบ้านให้
เธอขอโทษขอโพยแดนยกใหญ่ที่น้องชายทำตัวไม่ดี
แดนเองก็ได้แต่บอกว่าไม่เป็นไรเพราะทั้งคู่สนิทกันมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว
พี่สาวของเมธมองหน้าแดนสักพักก่อนจะก้าวขาเข้ามาใกล้และประทับริมฝีปากลงบนแก้มของแดน
เอื้อที่อยู่ในรถได้แต่มองภาพนั้นเงียบๆจนกระทั่งแดนกลับมาที่รถ
“เมธรู้หรือเปล่าครับ?”
“หื้ม?
อ่า..พี่มิ้นท์น่ะเหรอครับ ไม่ครับ มันไม่รู้ เพราะผมกับเธอเคยนอนด้วยกันสองครั้ง
ครั้งแรกตอนวันเกิดไอ้เมธเมื่อตอนม.หก ครั้งที่สองตอนก่อนเธอจะแต่งงาน”
“ร้ายนะครับ
ทั้งคุณ ทั้งเธอ”
แดนยกยิ้มราวกับนั่นคือคำชม
เขาถามทางจากเอเพื่อไปส่งอีกคนที่บ้าน
เอื้อบอกว่าเขาอยู่คอนโดแถวสุขุมวิทซึ่งแดนก็ไม่ได้โต้แย้งอะไรเพราะช่วงเวลานี้รถน่าจะไม่มี
และยิ่งช่วงปีใหม่ที่คนต่างจังหวัดกลับบ้านแล้วด้วยถนนในกรุงเทพยิ่งโล่งจัด ใช้เวลาจากบ้านเมธไม่นานก็มาถึงคอนโดของเอื้อ
แดนจอดรถที่หน้าคอนโดเพื่อส่งอีกคน แต่เอื้อกลับนั่งนิ่งและหันมามองอีกคน
“จะส่งผมตรงนี้เหรอครับ?”
“ใช่ครับ
คุณจะให้ผมเข้าไปส่งถึงด้านในหรือเปล่า”
“เข้าไปด้านในก่อนก็ได้ครับ
ขึ้นไปดื่มอะไรเย็นๆก่อนแล้วค่อยกลับดีกว่า คุณอุตส่ามาส่งผมถึงนี่”
“ถ้างั้นผมขออนุญาตนะครับ”
แดนยกยิ้มก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปในคอนโด
เอื้อเปิดกระจกเพื่อบอกยามที่หน้าคอนโดว่ารถคันนี้เป็นรถของเพื่อนเขา
แดนแลกบัตรไว้ที่ป้อมยามก่อนจะขับเข้าไปจอดรถที่ลานจอดรถของคอนโด
ทั้งคู่เดินเข้าไปด้วยกัน ในเวลาแบบนี้ค่อนข้างเงียบและคนไม่ค่อยพลุกพล่านเท่าไหร่
เอื้อช้อนตามองอีกคนที่ยืนอยู่ข้างกายก่อนจะยกยิ้มให้
“คุณแดนไม่คิดจะคบใครจริงจังบ้างเหรอครับ?”
“ก็อย่างที่ผมบอก
ผู้หญิงน่าเบื่อ บางคนงี่เง่าเกินไป อีกอย่างผมไม่ได้มีเวลามากพอให้ใครขนาดนั้น”
“คุณทำงานเกี่ยวกับเทคโนโลยีใช่ไหมครับ?
แสดงว่าคุณต้องรู้เรื่องโปรแกรมคอมพิวเตอร์พอสมควร”
“ก็ใช่ครับ”
“ดีจังเลยนะครับ
ผมสิไม่ค่อยรู้เรื่อง คอมพ์พังทีไรส่งซ่อมทีเป็นหมื่น”
“วันหลังถ้าพังโทรบอกผมสิครับ
เดี๋ยวผมมาดูให้”
เอื้อยกยิ้มกว้างก่อนจะเดินออกจากลิฟต์ที่หยุดอยู่ที่ชั้นสิบเอ็ด
ทั้งสองเดินเคียงข้างกันไปที่หน้าห้อง รอเจ้าของห้องใช้คีย์การ์ดปลดล็อคประตู
เอื้อเดินเข้าไปก่อนและเปิดประตูให้อีกคนเดินเข้าไป แดนส่งยิ้มให้คนตัวเล็กกว่า
ก้าวขาเข้าไปในห้องชุดขนาดใหญ่ที่อีกคนอยู่เพียงลำพัง
“อยู่คนเดียวเหรอครับ?”
“ก่อนหน้านี้อยู่กับพี่สาวครับ
แต่เธอแต่งงานกับชาวต่างชาติเลยย้ายออกไปอยู่กับสามีที่บราซิล
คุณแดนจะรับอะไรดีครับ ที่ห้องผมมีเบียร์ มีวิสกี้ น้ำอัดลม น้ำผลไม้
แล้วก็น้ำเปล่า”
แดนหันไปมองเอื้อที่ตอนนี้เดินไปที่ส่วนของห้องครัว
ด้านหลังเคาท์เตอร์ขนาดใหญ่นั่นมีของอำนวยความสะดวกแทบทุกอย่าง
แดนเดินไปยืนอยู่ตรงเคาท์เตอร์ก่อนจะยกยิ้มและเอ่ยตอบอีกคนที่ยืนอยู่อีกฝั่ง
“แล้วรับคุณเอื้อได้ไหมครับ?”
“..คุณนี่ร้ายจริงๆเลยนะครับ
ผมเป็นแฟนของเพื่อนสนิทคุณนะ”
“งั้นแฟนของเพื่อนแอบส่งสายตาให้ผมตลอดทำไมกันนะ”
คนโดนกล่าวหาว่าส่งสายตาให้ตลอดนั้นลอกแลกแทบจะทันที
ดวงตาที่เป็นประกายสั่นไหวก่อนจะหันหลังให้อีกคนไปที่ตู้เย็น
หยิบน้ำเปล่าขึ้นมาดื่ม
นั่นทำเอาแดนต้องยกยิ้มก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้บาร์และเอ่ยตอบอีกคนออกไป
“ผมขอเบียร์สักกระป๋องก็ได้ครับ”
เอื้อหยิบกระป๋องเบียร์ให้อีกคน
แดนรับมันมาโดยจงใจจับมือเล็กที่ยื่นมันส่งให้
เอื้อมองมือใหญ่ที่กุมมือเขาเอาไว้ก่อนจะช้อนตามองดวงตาคมที่จ้องมองเขาอยู่พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
เอื้อยกยิ้มก่อนจะชักมือตัวเองออกและหยิบเบียร์อีกกระป๋องขึ้นมาเปิดดื่ม
“คุณแดนอยู่บ้านเหรอครับ?”
“ครับ
ผมอยู่กับแม่น่ะครับ”
“ดีจังเลยนะครับ
ผมไม่ค่อยได้เจอกับที่บ้านเท่าไหร่ งานของผมก็นานๆทีจะหยุดได้”
“เหนื่อยแย่เลยนะครับ
แล้วปีใหม่แบบนี้คุณได้หยุดกี่วันเหรอครับ?”
“สี่วันครับ
พรุ่งนี้หยุดวันสุดท้ายแล้ว”
“หยุดแปบเดียวเองนะครับ
แบบนี้จะไปไหนมาไหนก็ยาก ต้องพะวงวันหยุด น่าเบื่อแย่”
เอื้อยกยิ้มก่อนจะเดินอ้อมมาที่ข้างกายของแดน
ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้บาร์ข้างกัน ยกกระป๋องเบียร์ขึ้นรอให้อีกคนยกมันมาชน
แดนยกกระป๋องเบียร์ของตัวเองชนกับกระป๋องของคนข้างๆก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่มพร้อมกันโดยที่สายตาของทั้งคู่ยังไม่ละออกจากกัน
“ผมว่านี่มันก็ดึกแล้ว
คุณคงอยากพักผ่อน”
“แล้วคุณจะขับรถกลับได้เหรอครับ?
ช่วงนี้ด่านเยอะ คุณดื่มจากงานมาก็เยอะ หนำซ้ำตอนนี้ก็ดื่มเบียร์เข้าไปอีก”
“ทำไงได้ล่ะครับ
ผมก็คงต้องกลับอยู่ดีเพราะผมไม่อยากเช่าโรงแรมแถวนี้”
“นอนห้องผมก็ได้นะครับ”
แดนมองหน้าเอื้อก่อนจะยกยิ้มและหัวเราะออกมาเบาๆ
เอื้อยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่มก่อนจะวางมันลงบนเคาท์เตอร์ตรงหน้าและยกยิ้มก่อนจะวางมือลงเท้าหัวกับโต๊ะบาร์หินอ่อนตรงหน้า
“มีอะไรน่าขำเหรอครับ?”
“คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา
คุณกำลังรั้งเสือเอาไว้ในกรงกวางนะครับ”
“แต่กวางตัวนี้มีเจ้าของแล้วนะครับ
คุณจะไม่เป็นเสือมีจรรยาบันหน่อยเหรอ?”
“ไม่เคยมีสัจจะและจรรยาบันในการเป็นเสือหรอกนะครับ”
“เหรอครับ?
แต่กวางตัวนี้ก็เป็นฝ่ายรั้งไว้เอง เพราะฉะนั้นถ้าเสือจะกินหรือไม่กิน
กวางก็ไม่อาจจะบังคับได้ ใช่ไหมครับ? คุณเสือแดน”
แดนมองหน้าเอื้อที่กำลังส่งยิ้มมาราวกับท้าทายว่าเขาจะกล้าทำอะไรหรือเปล่า
แดนใช้ลิ้นดุนข้างแก้มก่อนยกยิ้มที่มุมปาก
ขยับตัวเข้าไปใกล้อีกคนและยื่นหน้าเข้าไปแนบชิดจนได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของอีกคน
“ผมว่าคุณไม่ใช่กวางหรอก
คุณเป็นกระต่าย และเป็นกระต่ายที่กำลังติดสัดเสียด้วยสิ”
“ช่างเปรียบเทียบจังเลยนะครับ
ถ้างั้น...” เอื้อเว้นจังหวะก่อนจะยื่นหน้าเข้าหาอีกคนจนปลายจมูกโด่งของทั้งสองชนกัน
สายตาของเอื้อจ้องมองใบหน้าหล่อก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่ว “สนองความต้องการของกระต่าตัวนี้หน่อยสิครับคุณเสือ”
สิ้นคำ
ริมฝีปากนุ่มก็ถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวของคนร่างหนาตรงหน้า แดนกดจูบแล้วผละออก
และกดจูบลงไปอีกรอบ รั้งใบหน้าหล่อของอีกคนใหม่เข้ามาแนบชิดและอ้าปากงับริมฝีปากล่างนุ่มหยุ่นของอีกคน
เอื้อยกแขนขึ้นคล้องคออีกคนและขยับตัวลงจากเก้าอี้
เบียดร่างเล็กเข้าหาอ้าปากยั่วยวนอีกคนก่อนจะถูกลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปสำรวจความหวานในโพลงปาก
กลิ่นแอลกอฮอล์ยิ่งทำให้อารมณ์ของทั้งคู่พลุ่กพล่าน
มือหนารั้งเอวบางมาแนบลำตัว กดจูบลงไปย้ำๆก่อนจะผละออก
กอบโกยลมหายใจและยกร่างเล็กขึ้นเหนือพื้นพาดบ่าและเดินตรงไปที่ห้องนอนที่อยู่ถัดไปจากบริเวณโซฟากลางห้อง
ร่างบางถูกวางลงที่ปลายเตียง
แดนถอดเสื้อยืดของตัวเองออกและโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใส่ใจนัก
เอื้อปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ดพร้อมส่งสายตามองมาที่แดนไม่ห่าง
“หุ่นคุณดีจังเลยนะครับ
ดีกว่าเมธเสียอีก”
“คุณมีอะไรกับมันแล้วเหรอครับ”
“ยังครับ
แต่ผมเคยเห็นตอนเมธถอดเสื้อ”
“แล้วชอบแบบไหนมากกว่ากันครับ”
เอื้อยิ้มกับคำถามก่อนจะลุกขึ้นนั่งและเลื่อนมือไปลูบที่ส่วนกลางลำตัวของแดนซึ่งอยู่ในระดับใบหน้า
เอื้อเงยหน้ามองคนที่ก้มมองลงมาก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้แกนกายที่กำลังพองตัวอยู่ในกางเกงยีนต์
กดจูบลงไปหนักๆก่อนจะอ้าปากใช้ฟันขาวงับลงไปที่บริเวณซิปกางเกงเบาๆ
“อย่าถามเรื่องแบบนี้เลยครับ
มาสนใจเรื่องของเราดีกว่า”
เอื้อว่าก่อนจะใช้มือเล็กปลดตะขอกางเกงของอีกคนออก
รูดซิปลงและดึงกางเกงยีนต์ราคาแพงลงไปกองที่ข้อเท้าหนา
ส่วนแข็งขืนที่อยู่ภายใต้อันเดอร์แวร์เริ่มแข็งตัวเพราะแรงอารมณ์ เอื้อกดจูบลงไปตามลำขนาดใหญ่ก่อนจะอ้าปากงับเบาๆ
ใช้ฟันขาวงับขอบชั้นในและดึงลงช้าๆ ส่วนหัวที่โผล่พ้นขอบออกมาทำเอาเอื้อต้องยกยิ้ม
ปากบางอ้าออกและครอบลงไปบนส่วนหัวของแกนกายทันที
มือเล็กเอื้อมไปด้านหลังและดึงชั้นในของแดนลงไปกองที่ข้อเท้าเช่นเดียวกับกางเกง
ปากดูดส่วนหัวของแกนกายใหญ่แรงๆก่อนจะยกมือขึ้นจับแท่งเนื้อขนาดใหญ่รูดรั้งแรงๆพร้อมผงกหัวขึ้นลงตามความยาว
ขนาดและความยาวของมันแทบทำเอื้อสำลัก ร่างเล็กยังคงขยับหัวดูดดุนไม่หยุด
ก่อนจะผละออกเมื่อรู้สึกว่าแท่งเนื้อในปากขยายใหญ่เต็มที่
“อ่า...”
“ใช้ปากเก่งจังเลยนะครับคุณเนี่ย”
“เอวผมก็ใช้เก่งนะครับ”
เอื้อว่าก่อนจะลุกขึ้นยืนและถอดเสื้อตัวเองโยนทิ้งไป
เลื่อนมือไปที่กางเกง ปลดมันและสะบัดทิ้งเผยร่างกายขาวเนียนบอบบางให้กับแดนได้เห็น
คนตัวใหญ่กว่ายกยิ้มก่อนจะมองสำรวจร่างกายเล็กตรงหน้า
นอกจากผิวจะขาวเหมือนกับพวกผู้หญิงแล้ว
เอวและรูปร่างยังบางเสียจนเขากลัวว่าถ้าทำรุนแรงจะแตกหักหรือเปล่า
“หุ่นคุณนี่สุดยอดเลยนะครับ
เอวบาง แต่ก้นแน่นเชียว”
“ใครๆก็พูดว่าผมก้นสวย”
“ผมไม่เถียงเลยครับ”
แดว่าก่อนจะรั้งร่างบางเข้ามาสวมกอดและกดจูบลงไปบนริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง
เลื่อนใบหน้าหล่อไปที่ซอกคอขาว กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆทำให้เขายิ่งรู้สึกต้องการ
ต้องการคนตรงหน้ามากขึ้นจนต้องผลักร่างเล็กลงไปนั่งบนเตียง
จับขาบางอ้าออกและรั้งร่างเล็กเข้ามาหา แดนก้มลงหยิบกระเป๋าเงินและหยิบซองสีเงินออกมายื่นให้เอื้อ
เอื้อก็รับมาอย่างรู้งาน ฉีกมุมซองและเอาตัวถุงยางออกมาสวมมันให้กับคนตรงหน้า
โน้มตัวกดจูบที่พวงลูกปิงปองสองข้างก่อนจะช้อนตามองอีกคน
“กระต่ายตัวนี้พร้อมโดนเสือขย้ำแล้วนะครับ”
ว่าจบก็ทิ้งตัวนอนลง
ชันขาขึ้นบนปลายเตียงและอ้าขาออกกว้างเพื่อเปิดทางให้อีกคน
แดนซี๊ดปากก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้
ย่อเข่าให้อยู่ในระดับเดียวกับช่องทางสีสดที่กำลังขมิบไม่หยุดก่อนจะจับแกนกายที่สวมใส่ถุงยางเรียบร้อยแล้วสอดเข้าไปในช่องทางรักที่กำลังรอรับอยู่
“อ๊ะ...ใหญ่...อื้ออ”
“อ่า..ถ้าผมใส่เข้าไปทีเดียวคุณไหวไหม”
“ว..ไหว
ใส่เข้ามา..อ๊า!!”
เอื้อร้องเสียงหลงเมื่อกายใหญ่ทิ่มพรวดเข้ามาทีเดียวจนสุด
ร่างเล็กบิดเร่าไปมาด้วยความเจ็บ แดนโน้มตัวลงใช้แขนวางข้างลำตัวอีกคน
ก้มมองแกนหายตัวเองที่ตอนนี้โดนตอดรัดไม่หยุดก่อนจะเริ่มขยับตัวกระแทกเข้าออกช้าๆ
มือบางยกขึ้นคล้องคอแกร่ง
จิกเล็บลงบนท้ายทอยหนาและส่ายหัวไปมาด้วยความเจ็บระคนเสียวซ่าน
“อึก..อ๊ะ...ค..คุณแดน...อื้อ”
“อ่า..ซี๊ดด...ข้างในคุณร้อนมาก”
“อื้ออ..ซี๊ดด...อ๊ะๆ”
แดนขยับตัวลุกขึ้นยืนพร้อมรั้งสะโพกกลมให้ลอยเด่นพ้นจากเตียง
จับขาบางรัดรอบเอวหนาก่อนจะขยับตัวกระแทกร่างเล็กเบาๆ
ดึงกายออกจนเกือบสุดและแทงพรวดเข้าไปทีเดียวจนสุด
ขยับเอวออกอีกครั้งจนเกือบจะหลุดออกจากกายขาวและแทงเข้าไปทีเดียวจนสุดอีกครั้ง
เอวสอบขยับกระแทกเข้าออกรัวแรง สายตาคมจ้องมองร่างเล็กที่นอนดิ้นเร่าไปมาด้วยความเสียวกระสัน
“อ๊า! อ๊า! อึก..อ๊ะ...ค..คุณแดน...คุณ..อื้ออ”
“ซี๊ดด..คุณเอื้อ...อ่า...คุณตอดผมแรงชะมัด”
“อ๊ะๆ
อื้ออ..อีก...แรงอีกสิครับ..อ๊า”
แดนดึงกางออกก่อนจะจับเอื้อนอนคว่ำและยกสะโพกกลมขึ้นให้ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า
เอื้อยกมือขึ้นยันที่นอนอยู่ในท่าคลาน
ใบหน้าหล่อมองเหลียวหลังและส่งสายตาส่งมาที่แดนด้วยความยั่วยวน
“ใส่เข้ามาสิครับ”
ว่าพร้อมร่อนสะโพกกลมให้อีกคน
“ไม่คิดเลยนะครับว่าแฟนไอ้เมธจะร่านขนาดนี้”
“ใส่เข้ามาสักทีเถอะครับ
อ๊า!”
เอื้อร้องเสียงหลงเมื่อแท่งเนื้อขนาดใหญ่แทงเข้าไปจนสุดในครั้งเดียว
มือบางไม่สามารถทรงตัวได้ ร่างกายส่วนบนของเอื้อทรุดลงไปบนเตียง
แดนยกขาข้างหนึ่งขึ้นวางบนเตียงก่อนจะฟาดมือลงบนก้นขาวจนเป็นรอยแดงชัดเจน
มือหนาบีบขย้ำก้นกลมก่อนจะแบะมันออกและขยับเอวกระแทกใส่รัวแรงทันที
“อ๊า..อ๊า...ด..ดุจัง...อื้ออ”
“ซี๊ดด..อย่างคุณต้องเจอแบบนี้แหละครับ...อ่า..อืมม”
“อ๊ะๆๆ...แดน...คุณแดน...ซี๊ดด”
เสียงครางของเอื้อดังระงมไปทั่วห้อง
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตั้บๆไม่หยุด เอวหนาหมุนควงให้แท่งเนื้อวนไปมาในช่องทางสีสดที่ตอดรัดเขาไม่หยุด
มือหนาเลื่อนไปจับเอวบางก่อนจะยกขาอีกข้างขึ้นวางบนเตียง
ย่อเข่าลงและขยับเอวบางให้กระแทกกายเข้าหาเขาพร้อมอัดกระแทกแกนกายเข้าใส่ร่างอีกคนไม่ยั้งแรง
เอื้อแทบจะขาดสติกับความเสียวซ่านที่ได้รับ แรงกระแทกที่ถูกส่งมาทำเอาเขาแทบจุก
แต่เขาชอบ..เซ็กซ์ของแดนมันช่างเติมเต็มความต้องการของเขาจริงๆ
“อ๊ะ..คุณ....อื้ออ...หยาบ...หยาบกับผม
อ๊า!”
“ชอบแบบนั้นเหรอ
อ่า..ได้สิ”
แดนดึงกายออกจากตัวก่อนจะผลักอีกคนให้ลงไปนอนราบกับเตียง
จับร่างเล็กนอนหงายก่อนจะแยกขาเล็กอ้าออกจากกันและทิ่มกายเข้าไปทีเดียวจนสุด
ร่างเล็กผวาใช้มือดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของอีกคน
แดนจ้องมองใบหน้าหล่อของคนตรงหน้าก่อนจะโน้มตัวกระซิบข้างหู
“มึงแม่งโคตรร่านเลยเอื้อ”
“อ๊ะ! อ๊าๆๆ อึก..”
แดนขยับเอวกระแทกรัวแรงจนเตียงสั่น
มือหนายื่นไปบีบคอขาวอีกคนและยันตัวขึ้นมอง
ใบหน้าหล่อที่ถูกมือหนาบีบคอเริ่มเหยเกเพราะหายใจไม่ออก
แต่เขากลับตอดรัดแกนกายใหญ่ไม่หยุด
แดนปล่อยมือและใช้มือหนารั้งเอวบางกระแทกสวนถี่ๆ แขนบางสอดเข้าใต้เข่าของตัวเองและจับขาตัวเองแยกออกกว้างเพื่อให้อีกคนกระแทกเข้ามาได้ลึกขึ้น
“อ๊า!! อึก...อ๊ะๆๆ แดน...อ..เอาแรงๆ...เอื้อชอบ”
“ซี๊ดด..แม่งไอ้เมธมันทำใจไม่เอาคุณได้ไงวะ”
“อื้ออ
อ๊า!!”
แดนกระแทกกายหนักหน่วงจนเตียงสปริงราคาแพงเด้งกลับรุนแรง
มือหนาวางลงข้างตัวของอีกคนยืดขาไปจนและขยับเอวกระแทกแรงๆด้วยท่าวิดพื้น
เอื้อกระตุกเกร็งอย่างรุนแรงและปลดปล่อยน้ำรักออกมาโดยที่ยังไม่ได้แตะต้องแกนกายของตัวเองด้วยซ้ำ
แดนจับร่างเล็กพลิกตัวไปด้านข้าง ชันเข่าและกระแทกเข้าไปรัวแรง
ถอนกายออกมาและดึงถุงยางทิ้งก่อนจะแทงพรวดเข้าไปในกายขาวและกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักในร่องสวาทของอีกคนจนหมดแม็กซ์
“อ๊า!! ค..คุณ..แตกในเหรอ”
“ใช่..แฮ่ก...โทษฐานที่คุณโคตรจะอ่อยผม”
แดนว่าก่อนจะโน้มตัวกดจูบไหล่แคบ
กัดเนื้อขาวลงไปเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะกดจูบทิ้งรอยรักเอาไว้
เอื้อพลิกตัวนอนหงายมองคนที่อยู่เหนือตัวเองก่อนจะลุกขึ้นดันอีกคนให้นั่งลงบนเตียง
ขยับตัวขึ้นนั่งซ้อนตักและสวมกอดคอแกร่งเอาไว้
กดจูบลงบนกลีบปากหนาของแดนและใช้มือลูบไปตามลำคอแกร่ง
“อีกนะครับ..”
“หึ
คุณนี่มันร้ายจริงๆ”
“ทำไงได้ครับ
กระต่ายผสมพันธุ์วันละหลายรอบนี่นา”
เอื้อว่าก่อนจะยกกายขึ้น
จับแกนกายใหญ่เสียบเข้าไปในร่างของตัวเอง
กดตัวลงไปจนสุดและเริ่มขยับตัวขึ้นลงทันที
แดนซี๊ดปากมองร่างเล็กที่ขยับขึ้นลงกระแทกกายเขาไม่หยุด
รั้งใบหน้าหล่อให้ก้มลงมาก่อนจะกระแทกกายสวนเข้าไปแรงๆ
เพลงรักบทที่สองของพวกเขากำลังเริ่มขึ้น และดูท่าว่าคืนนี้จะไม่จบแค่สองแน่นอน
เช้าวันใหม่ที่อากาศเย็นกว่าปกติ
แดนขยับตัวเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น
เขาลืมตาและลุกขึ้นจากเตียงเพื่อตามหาโทรศัพท์ของตัวเองที่น่าจะตกอยู่ที่ไหนสักที่ในสภาพเปลือยเปล่า
เขาหยิบโทรศัพท์ที่หล่นอยู่ปลายเตียงขึ้นมาก่อนจะกดรับสายทันที
“ครับ”
(แดน
กูเมธนะ)
“อ้าว
ว่าไงมึง สร่างยังวะ”
เอ่ยถามปลายสายแบบติดตลกก่อนจะเดินไปที่หน้ากระจก
มองตัวเองที่ตามร่างกายมีทั้งรอยจูบและรอยฟัน ส่วนด้านหลังไม่ต้องพูดถึง
รอยเล็บกระต่ายคงจะเต็มไปหมดเพราะเขายังรู้สึกแสบอยู่เลย
(เออ
กูขอโทษว่ะ กูแม่งเมาเป็นหมาเลยดิ)
“นิดหน่อยมึง
แต่คุณเอื้อเขาก็ไปส่งมึงกับกู พอกูส่งมึงเสร็จกูก็มาส่งคุณเอื้อต่อ” ส่งขึ้นสวรรค์ไปหลายรอบเลยว่ะเพื่อน
(เออ
เรื่องคุณเอื้อ กูจะสารถาพกับมึงคนเดียว)
“อะไรวะ”
แดนเอ่ยถามก่อนจะหันไปมองด้านหลัง
ร่างเล็กลุกขึ้นนั่งพร้อมขยี้ตาเบาๆ อาจจะเพราะเขาที่คุยโทรศัพท์ทำให้อีกคนตื่น
แดนยกยิ้มเมื่อเห็นรอยบนตัวของเอื้อไม่ได้ต่างจากเขาเท่าไหร่นัก
แดนเดินเข้าไปข้างเตียงก่อนจะถูกอีกคนสวมกอดที่เอวหนาทันที
(จริงๆแล้วกูกับคุณเอื้อไม่ได้เป็นแฟนกันหรอก
แต่คุณเอื้อเขาเหงาๆช่วงหยุดงานกูเลยชวนไปงานเลี้ยงรุ่น แต่แม่งจะให้ไปแบบไม่มีสถานะก็ไม่ได้ไง
กูเลยตกลงกับคุณเอื้อว่าให้ไปในสถานะแฟนกู ที่กูบอกมึงเพราะกูเห็นมึงเป็นเพื่อนสนิทนะเนี่ย)
“เหรอวะ?”
แดนว่าก่อนจะหลุบตามองอีกคนที่ยังกอดเอวเขาและช้อนตามองด้วยหน้าง่วงๆ
แดนกระตุกยิ้มก่อนจะเอ่ยกับอีกคน “เออ อย่าคิดมากว่ะ กูไม่ได้ติดใจอะไร
กูขอนอนต่อก่อนนะ กูง่วงว่ะ”
(เออ
ขอบใจมากมึง ไว้วันหลังเจอกันใหม่)
แดนวางสายจากเมธก่อนจะมองร่างเล็กที่กำลังอ้าปากหาว
เขาวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะข้างเตียง
ทิ้งตัวลงนั่งข้างกายเล็กก่อนจะอ้าปากงับต้นคอขาวที่เต็มไปด้วยรอยฟันของเขา
“อ๊ะ! คุณแดน..มันเต็มคอไปหมดแล้ว”
“ร้ายนักนะครับ”
“อะไรเหรอครับ?”
“จะเล่นบทแฟนไอ้เมธไปถึงไหนครับคุณเอื้อ”
“อ่า..เมธบอกแล้วเหรอครับ”
“ทำไงดีนะ
ผมรู้สึกโกรธจัง”
เอื้อสวมกอดเอวหนาและช้อนตามองอย่างออดอ้อน
ริมฝีปากอิ่มคว่ำลงน้อยๆและยิ่งกระชับอ้อมกอดแน่นเมื่อเห็นว่าอีกคนพยายามดึงมือตัวเองออก
“ผมขอโทษ”
“ไม่หายหรอกนะครับ
คุณทำให้ผมรู้สึกว่าผมโคตรเลวเลยที่เอากับแฟนเพื่อน”
“...ถ้าอย่างนั้นเราจบกันแค่ตรงนี้ก็ได้ครับ”
“ผมไม่จบ”
แดนว่าก่อนจะดันตัวอีกคนให้ลงไปนอนกับเตียง
ขยับร่างหนาขึ้นคร่อมก่อนจะกัดลงไปบนยอดอกสีสวยแรงๆ
ร่างเล็กแอ่นหน้าอกเข้าปากอีกคนพร้อมส่งเสียงครางเบาๆ
“อื้ออ
อ..อย่า”
“ตั้งแต่ผมมีเซ็กซ์มา
เมื่อคืนเป็นเซ็กซ์ที่วิเศษสุดๆสำหรับผม”
“ผมก็เหมือนกัน”
“อาจจะฟังดูตลกนะ”
แดนว่าก่อนจะจับขาเล็กอ้าออกกว้าง
สอดกายเข้าไปในช่องทางรักที่บอบช้ำจากเมื่อคืนจนร่างเล็กสะดุ้งสวมกอดร่างหนาเอาไว้แน่น
“อ่า..แต่เสืออย่างผมอาจจะหลงกระต่ายอย่างคุณก็ได้นะครับเอื้อ”
“ถ้าหลง..ก็มากินกระต่ายตัวนี้บ่อยๆสิครับ”
“ผมจะกินไม่ให้เหลือแม้แต่ขนเลย”
“อึก..อ๊ะ! อ๊า!!”
และเสือก็จัดการกินกระต่ายในรอบเช้าต่อ
และอาจจะจับกินทั้งวันจนหมดวันหยุดของอีกคนเลยก็ได้..
END
คุณเสือจับคุณกระต่ายกินทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ สมใจคุณกระต่ายเขาแน่ๆเลยค่ะ *กรี๊สสสส*
ฝากอีกเรื่องนึงนะคะ อิอิ แบบว่าเป็นแนวแอบกินแฟน(ปลอมๆ)ของเพื่อนเนอะ
สอบถามค่า ถ้าเกิดจะทำรวมเล่มฟิคเป็นแบบเอาทุกเรื่องมาไว้ในเล่มจะสนใจกันไหมคะ
ถ้าสนใจเราจะเปิดยาวๆไปถึงสิ้นเดือนกุมภาเลย และจะมีสเปเชียลในเล่มแน่นอนค่ะ
ถ้ายังไงฝากเม้นบอกในเด็กดีหรือในแท็ก #นอรซ ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่าาาาาา
รุงแรงงง อรั้ย
ตอบลบหืดหาดใาก ปาทับจายยยส
ตอบลบดุบอกเลยว่าคุณเเดนดุมาก
ตอบลบ