เมียเจ๊ [kdn x osw]

ภายในร้านเหล้าที่เต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา แต่กลุ่มคนที่ทำให้คนทั้งร้านต้องให้ความสนใจก็คงหนีไม่พ้นกลุ่มของ ‘เจ๊เอลลี่’ หรือ คังแดเนียล เจ้าของร้านและแก๊งเพื่อนเก้งกวางที่ส่งเสียงหวีดแซวลูกค้าผู้ชายหน้าตาดีที่ผ่านไปมาบริเวณโต๊ะของพวกเขา

“นี่อิเจ๊”

“อะไรจ๊ะน้องหวี”

“วันนี้มาพนันกันไหม ว่าถ้าใครได้ผู้ไปก่อนคนนั้นชนะ และคนแพ้ต้องเลี้ยงเหล้าทั้งอาทิตย์”

“เหอะ! ไม่มีปัญหา แต่หร่อนมีปัญญาเลี้ยงฉันเหรอคะกะเทยเด็กขา”

“เดี๋ยวรู้กันเลยเจ๊!”

การท้าทายของสองสาว(?)ทำเอาเพื่อนในกลุ่มต้องส่ายหัว ลูกค้ากลุ่มใหม่เดินเข้ามาในร้านเรียกความสนใจของกลุ่มเจ้าของร้านได้เป็นอย่างดี หนุ่มหล่อสามคนรูปร่างหน้าตาดีนั่งลงที่โต๊ะที่ว่างอยู่ทันที แดเนียลกวักมือเรียกลูกน้องในร้านให้เข้ามาหาเพื่อสั่งงาน

“ครับเจ๊”

“เอาวิสกี้ในตู้ฉันไปให้โต๊ะนั้น บอกว่าของขวัญปีใหม่จากเจ๊เอง”

“โหยเจ๊! คิดจะเปย์เอาเหรอ?!”

“แล้วไงยะนังหวี ของแบบนี้ใครดีใครได้ย่ะ!”

“คนกลางขอนะเจ๊”

เสียงของเพื่อนในกลุ่มเอ่ยขึ้นทำเอาแดเนียลต้องหันไปมอง ฮวังมินฮยอน ที่เขารู้ดีว่าเป็นสายรุกของกลุ่มมองไปที่คนกลางของกลุ่มนั้น ใบหน้าหล่อเหลาและรูปร่างสูงขนาดนั้นน่ะเหรอที่เพื่อนของเขาต้องการ!

“นี่อิมิน! ก็เข้าใจนะว่าชอบแบบสูงๆ ตี๋ๆ แต่นั่นเทิร์นผัวนะยะ!”

“ผัวไม่ผัวเดี๋ยวขึ้นเตียงก็รู้”

“เอ๊ะอินี่ชอบเล่นของยากว่ะเจ๊”

“ปล่อยไปค่ะกะเทย”

แดเนียลว่าก่อนจะยกเหล้าขึ้นดื่มและส่งสายตาไปที่กลุ่มตรงข้าม ลูกน้องของเขายังทำหน้าที่ได้ดี เหล้าราคาแพงถูกวางลงบนโต๊ะ ชายหนุ่มหน้าตาดีที่เซ็ตผมเปิดหน้าผากมองมาที่เขาพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปาก

อหหหห ใจเจ๊จะพัง!

“อิเหี้ยๆๆๆ น้องเขาส่งยิ้มให้กูด้วยค่ะมึ๊งงง”

“โอ๊ย! อิเจ๊! ก็เล่นเปย์เขาแพงขนาดนั้น ไม่ยิ้มให้ก็เลวเกิ๊น!”

“เอ๊ะอิหวี! นี่จะขัดทุกดอกเลยใช่ไหม”

“ขัดสิ! ก็โกงนี่นา!!”

แดเนียลยกขาขึ้นไขว่ห้างก่อนจะบัดผมที่ตัดสั้นของตัวเองเบาๆใส่รุ่นน้องกะเทยข้างๆ ร่างสูงของชายเป้าหมายเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับแก้วเหล้า ยกยิ้มอย่างสุภาพและขออนุญาตมินฮยอนที่นั่งข้างแดเนียลลงไปนั่งแทนที่ และมินฮยอนเองก็ยอมแต่โดยดี

“เด็กในร้านบอกว่าพี่เป็นคนให้เหล้านี้มากับพวกผมเหรอครับ”

“เอ่อ..ใช่ค่ะ”

“ให้ผมชนแก้วกับพี่สักแก้วนะครับ”

แดเนียลแทบจะหันไปกรี๊ดอัดหูมินฮยอนแต่ก็ทำได้แค่กลั้นยิ้มและยกแก้วชนกับอีกคน สายตาของเด็กคนนั้นที่มองมาทำเอาหัวใจของแดเนียลสั่นรัว ให้ตายสิ เด็กคนนี้มันน่ากินจริงๆ!

“พี่ชื่ออะไรเหรอครับ”

“ชื่อจริงชื่อแดเนียลค่ะ แต่เรียกว่าเอลลี่ดีกว่า เสนาะหูกว่าเยอะเลย แล้วเราล่ะ”

“องซองอูครับ”

“นามสกุลแปลกเหมาะจะเป็นผัวเจ๊เลยนะคะ”

เจ้าของชื่อซองอูได้แต่หัวเราะจนตาหยี ยิ่งมายิ้มแบบนี้หัวใจของแดเนียลยิ่งเต้นไม่เป็นส่ำ มันร้อนรุ่มเต้นเร่าๆอยากจะมีผัวชื่อซองอูจะตายแล้วค่า!!

“คืนนี้ผมไม่ได้ไปต่อที่ไหน พี่เอลลี่ไปต่อกับผมไหมครับ”

“ไปค่ะ!”

“โอ๊ย! อิเจ๊ คิดหน่อยก็ดี!!”

“ไม่ต้องคิด แค่น้องบอกจะพาพี่ไป พี่ก็ไป”

แดเนียลหันไปตอบรุ่นน้องข้างกายก่อนจะหันไปยกยิ้มให้กับซองอูที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ ซองอูวางแก้วเหล้าลงก่อนจะลุกขึ้นและยื่นมือไปหาอีกคน แดเนียลมองฝ่ามือนั้นก่อนจะรีบกระดกเหล้าให้หมดแก้วและคว้ามืออีกคนพร้อมเดินตามไปแบบไม่ต้องคิด เขาหันไปมองหน้าเพื่อนอีกสองคนและเอ่ยบอกเสียงดัง

“โชคดีนะคะกะเทย”

ซองอูพาแดเนียลมาที่คอนโดของเขา ภายในห้องที่ไม่ได้กว้างมากนักแต่ก็มีพื้นที่พอให้เดินจนเหนื่อย เขาดึงมือคนอายุมากกว่าให้เขามาและปิดประตูล็อคให้เรียบร้อย ถอดเสื้อโค้ทตัวนอกของตัวเองออกและแขวนมันไว้ที่ราวข้างประตู แดเนียลเองก็ถอดเสื้อวางไว้ข้างๆกัน เขาเดินตามเจ้าของห้องเข้าไปก่อนที่ซองอูจะหันมาถามเสียงสุภาพ

“พี่จะดื่มอะไรไหมครับ?”

“ไม่ล่ะ ถ้าพี่อยากดื่ม ก็คงอยากดื่มด่ำกับซองอูทั้งคืน”

ว่าพร้อมกับคล้องแขนลงบนต้นคอของอีกคน ซองอูยกยิ้มก่อนจะกดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่มที่เคลือบลิปกลอสยี่ห้อแพง แดเนียลเผยอปากเพื่อให้อีกคนรุกล้ำเข้ามา ซองอูไม่ปฏิเสธ ส่งปลายลิ้นร้อนเข้าไปและเกี่ยวตวัดลิ้นใหญ่ของอีกคนหยอกล้อจนเกิดเสียงน่าอาย ร่างใหญ่ถูกดันเข้ากำแพงก่อนที่มือเล็กจะบีบเข้ากับสะโพกสอบที่อยู่ใต้เนื้อผ้าราคาแพง ซองอูผละจูบออกช้าๆและกดจูบย้ำๆลงบนกลีบปากนั่น ส่งยิ้มให้อีกคนเละเอ่ยถาม

“อาบน้ำก่อนไหมครับ?”

“ไม่ เจ๊รีบ”

แดเนียลว่าก่อนจะดันอีกคนไปที่เตียง ร่างเล็กๆของซองอูหล่นลงเตียงดังตุ้บก่อนที่ร่างใหญ่ของแดเนียลจะตามลงไป กางเกงยีนส์ราคาแพงถูกมือหนารั้งออกไปพร้อมกับชั้นใน ซองอูลอบกลืนน้ำลายก่อนที่แกนกายที่เริ่มแข็งตัวจะถูกคนอายุมากกว่าส่งเข้าปากและดูดเม้มแรงๆจนเกิดเสียง

“อ๊ะ! พ..พี่”

“อื้มมม”

แดเนียลขยับหัวขึ้นลงถี่รัวดูดเลียส่วนหัวของแกนกายที่เริ่มพองตัวขึ้นตามแรงอารมณ์ มือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อยืดตัวโคร่งของอีกคน สะกิดยอดอกที่ตั้งชันภายใต้เสื้อตัวนั้นพร้อมขยี้แรงๆ เรียกเสียงครางจากอีกคนได้ไม่ยาก เอวเล็กกระดกอัดแกนกายเข้าปากร้อนอย่างห้ามไม่ได้ แดเนียลรูดปากออกและใช้มือหนารูดรั้งแกนกายอีกคนถี่ๆ

“น้องซองอูนี่หุ่นผัวกะเทยมากเลยรู้ไหมคะ”

“อึก...ย..ยังไงครับ”

“เอวบาง ร่างน้อย แต่สายตากับรอยยิ้มผัวมาก แถมไอ้นี่ก็ไม่ได้ใหญ่เกินไป เป็นมิตรกับกะเทยมากค่ะ”

“อ๊ะๆ อ..อย่ารูดแรงขนาดนั้นสิครับ”

แดเนียลแลบลิ้นเลียส่วนปลายของอีกคนก่อนจะดูดเน้นที่ส่วนหัวและผละออก ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกและล้มตัวลงนอนบนเตียงข้างๆซองอู คนโดนปลุกเร้าอารมณ์ขยับตัวขึ้นมองก่อนจะถอดเสื้อตัวเองทิ้งไป มือบางวางลงบนหน้าท้องของคนที่นอนอยู่ก่อนจะเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม

“หุ่นพี่ดีจัง..”

“ซิกแพคนี่เจ๊ไม่ได้ตั้งใจทำนะคะ มันขึ้นมาเอง ขัดใจมาก แต่พวกผัวมันชอบ”

“ผมก็ชอบ”

ซองอูว่าก่อนจะจับแกนกายของอีกคนกอบกุมเอาไว้ ขยับมือรูดขึ้นลงช้าๆและกดจูบลงบนส่วนปลายเบาๆ ขนาดของแดเนียลนั้นสมตัวจริงๆ ร่างกายที่หนาและแข็งแรงนั่นรับกับแกนกายใหญ่ที่ตั้งชันเพราะแรงอารมณ์จริงๆ

“อ๊ะ..ซี๊ดด ทำเจ๊เถอะน้องซองอู เจ๊ไม่ไหวแล้ว”

“ได้ครับ”

ซองอูว่าก่อนจะขยับตัวขึ้นคร่อมอีกคน จับแกนกายใหญ่รูดรั้งถี่ๆและกดตัวลงไปให้ช่องทางของตัวเองจ่อที่ส่วนปลายของแกนกายใหญ่ แดเนียลผงกหัวมองก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจ มันไม่ใช่แบบนี้สิโว้ย!!

“น้องซองอู!! เดี๋ยว!!”

“อึก..อย่าสิครับพี่”

“อย่าเข้ามานะ! ไม่ๆๆ อ๊า!!”

แดเนียลร้องเสียงหลงเมื่อช่องทางคับแคบของซองอูกลืนกินแกนกายของเขาเข้าไป ร่างเล็กกดตัวลงไปจนสุดและสวมกอดร่างหนาที่ตอนนี้ลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ ซองอูผละออกจากอ้อมอกอีกคนและช้อนตามองอย่างรู้สึกผิด

“ข..ขอโทษครับ”

“...”

“โกรธผมเหรอ?”

“..แค่ตกใจ”

“งั้น..ผมทำนะ”

“เดี๋ยวๆๆ อึก...อ๊า!”

แดเนียลร้องออกมาอีกครั้งเมื่อร่างเล็กขยับตัวขึ้นลงช้าๆ แขนเล็กนั่นโอบรอบคอของเขาไว้แน่นก่อนจะเร่งจังหวะขยับตัวกระแทกลงไปอย่างแรง ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าข้างในของซองอูทั้งรัดทั้งตอดอย่างดี แต่นี่มันผิด..ผิดจากที่คิดเอาไว้ว่าจะจับน้องมันทำผัวไง!!

“อ๊ะ..อ่า..พี่แดเนียล”

“ซี๊ด..เอลลี่...ชื่อเอลลี่!”

“ข...ขอเรียกแดเนียล...นะครับ”

สายตาที่ฉ่ำน้ำมองมาที่เขาราวกับกำลังออดอ้อน แดเนียลจ้องมองหน้าอีกคนก่อนจะรั้งใบหน้าน่ารักตรงหน้าเข้ามาบดจูบ จับขาบางพาดเอวแล้วขยับเอวกระแทกกลับไปอย่างแรงจนร่างเล็กแถบถลา แขนบางโอบกอดคอแกร่งเอาไว้แน่นก่อนจะขยับตัวสวนกลับถี่ๆไม่ยอมแพ้

“อึก..อื้ออ อ๊า!! ส..เสียว”

“อื้มม อย่า..ครางแบบนั้นนะ”

“อ๊ะ..พี่แด..เนียล อื้มมม”

ร่างหนาโถมตัวใส่อีกคนให้นอนลงบนเตียงก่อนจะขยับเอวกระแทกถี่รัว จับขาเล็กยกพาดบ่า วางแขนลงข้างลำตัวบางก่อนจะขยับตัวในท่าวิดพื้นกระแทกช่องทางสีแดงที่ตอดรัดเขาไม่หยุด ซองอูส่งเสียงครางลั่นห้องด้วยความเสียวซ่านไม่หยุด ยิ่งท่านี้ยิ่งเสริมให้แกนกายใหญ่สอดเข้าไปได้ลึกขึ้นกว่าเดิม

“อ๊า!! ผ..ผมเสียว...อึก...เสียว อ๊า!!”

“อยากได้กูเป็นผัวนักเหรอ ห๊ะ!”

“อ๊าๆๆ อึก...อ๊ะ..เจ็บๆ”

ซองอูร้องลั่นเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกัดที่ไหล่เนียน มือเล็กจิกลงบนหลังกว้างก่อนจะใช้เล็บจิกลงไปจนเกิดรอย แดเนียลเพิ่มแรงกระแทกลงไปหนักหน่วงมากขึ้นก่อนจะถอนกายออก จับอีกคนนอนคว่ำ ยกสะโพกให้โก่งโค้งขึ้นและสอดกายเข้าไปทีเดียวมิดลำจนร่างเล็กผวาเฮือก

“อ๊า!! อึก...พี่แดเนียล”

“กูหวังให้มึงมาเอากู แต่กูมานอนให้กูเอา มันใช่เหรอวะ”

“ข..ขอโทษ”

ใบหน้าหวานหันไปมองอีกคน ดวงตาฉ่ำน้ำมองไปที่คนด้านหลังราวกับกำลังออดอ้อน แดเนียลวางมือหนาลงบนก้นกลมก่อนจะบีบเต็มแรงและแหวกมันออก ขยับเอวกระแทกเข้าไปจนสุดและดึงออกจนแทบหลุดก่อนจะกดพรวดเข้าไปใหม่และดึงออกอีกครั้ง ดันเข้าไปอีกครั้งหลายๆที

“อ๊า!! อึก...เสียว..อ๊า!!”

“ถ้าอยากให้กูเป็นผัว กูจะทำให้มึงเป็นเมียกูจนลืมคืนนี้ไม่ได้เลย”

“อ๊ะๆๆ อ๊า!! เสียว...เสียวไปหมดแล้ว อื้ออ”

ร่างเล็กถูกกระแทกเข้าออกรัวแรงจนเตียงสั่นไหว มือบางจิกผ้าปูที่นอนจนมันร่นไปหมด แดเนียลยกร่างเล็กให้ลุกขึ้นมาพิงอกกว้าง ทิ้งตัวลงนั่งจับขาบางอ้าออกและขยับเอวกระซวกเข้าออกในช่องทางสีสวยที่ตอนนี้เริ่มแดงช้ำจากแรงกระทำของคนตัวใหญ่กว่า

“อ๊ะๆๆ อึก..พ..พี่แด..เนียล อื้ออ..”

“ซี๊ดด รัดแรงชิบหาย อ่า”

ใบหน้าหวานหันไปซุกซอกคอแกร่งและเอาแต่ร้องครางไม่ได้ศัพท์ แดเนียลกอดเอวบางไว้แน่นก่อนจะก้มลงกัดปากนิ่มที่คลอเคลียอยู่ตรงซอกคอ เอวหนายังทำหน้าที่ไม่หยุด ลิ้นเล็กแลบออกมาแตะที่กลีบปากหนาเบาๆก่อนจะถูกอีกคนกัดลงไปแต่ไม่แรงนัก

“อ๊ะ! ช..ชอบ...อื้ออ”

“ร่านว่ะ ซี๊ดด”

แดเนียลขยับเอวกระแทกสักพักก่อนจะหยุดไปดื้อๆ ซองอูช้อนตามองก่อนจะโน้มตัวไปด้านหน้า ยกสะโพกกะแทกแกนกายใหญ่พร้อมเหลียวหลังไปมองใบหน้าหล่อที่ต่อให้แต่งตาหนาแค่ไหนก็ยังดูหล่อสำหรับเขา เอวเล็กบดขยี้กายใหญ่ของคนอายุมากกว่าและขยับกระแทกถี่รัวพร้อมครวญครางอย่างพอใจ

“อ๊า..ซี๊ดด...อ๊ะๆๆ”

“แม่งเอ๊ย...”

แดเนียลสบถก่อนขยับเอวกระแทกสวนแรงอีกคน ร่างสองร่างสอดประสานกันไม่มีใครยอมใคร ปลายทางความสุขใกล้เข้ามาทุกที แดเนียลรั้งสะโพกเล็กให้กดลงมาจนสุด ขยับเอวหนากระแทกไม่ยั้งก่อนกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักเข้าร่างอีกคนจนหมด ซองอูที่ปลดปล่อยไปก่อนหน้านี้ล้มตัวนอนลงไปทำให้แกนกายใหญ่หลุดออกจากช่องทางช้ำ น้ำสีขาวขุ่นจำนวนมากไหลย้อนออกมา แดเนียลล้มตัวนอนซ้อนหลังอีกคนก่อนจะคว้าเอวบางมากอดไว้แน่นและขบกัดไหล่เล็กอีกครั้งด้วยความหงุดหงิด

“สมใจมึงยังวะ”

“...”

“หลับใส่กูอีก โอเค งั้นตื่นมาค่อยคุย”

เช้าวันใหม่ที่ไม่ค่อยจะสดใสเพราะหิมะที่ตกตั้งแต่ช่วงเข้าวันใหม่จนป่านนี้ยังไม่หยุด กลิ่นกาแฟที่ลอยเตะจมูกทำให้ร่างหนาที่นอนอยู่บนเตียงต้องลืมตาตื่น ภาพแรกที่เขาเห็นก็คือคนที่หลอกเขามาทำผัวอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขาสั้นพอดีตัว ซองอูหันมามองเขาและส่งยิ้มให้ แต่นั่นไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีเลย

“อรุณสวัสดิ์ครับ”

“คุยกันหน่อยไหม?”

น้ำเสียงและท่าทางของแดเนียลทำเอาซองอูหุบยิ้มแทบไม่ทัน เขาเดินไปนั่งที่ข้างเตียงพร้อมแก้วกาแฟในมือ ขายาวที่อยู่ใต้ผ้าห่มยกขึ้นชันข้างหนึ่งพร้อมวางแขนลงบนนั้น เขาจ้องมองร่างเล็กที่เอาแต่นั่งก้มหน้า ปลายนิ้วเรียวสวยถูไปตามแก้วกาแฟราวกับทำตัวไม่ถูก เขาถอนหายใจก่อนจะร้องออกมาสุดเสียง

“โอ๊ย!! เทิร์นเมียแล้วทำไมไม่บอกกูตั้งแต่ตอนเจอคะอินี่! ทำกูสูญเสียสถาบันกะเทยหมด แล้วมึงก็เสือกแน่นด้วยไง รัดกูซะแตกในเลยอิซองอู!!”

นิ้วเรียวกดลงไปที่หัวอีกคนราวกับต้องการระบายความอัดอั้นทั้งหมดที่เจอเมื่อคืนออกมา ซองอูเบะปากและช้อนตามองอีกคนก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงแผ่ว

“ขอโทษครับ..”

“ช่างมันเถอะค่า!”

แดเนียลว่าพร้อมกับมองอีกคนที่ทำท่าจะร้องไห้อยู่รอมร่อ เขาคว้าร่างเล็กเข้ามากอดและกดจูบลงหน้าผากมนเบาๆ กดหัวเล็กให้ซบอกเปลือยเปล่าของตัวเองและลูบหัวเล็กเบาๆราวกับกำลังปลอบใจ

“ถ้าต้องเป็นผัวมึงแล้วมึงน่ารักขนาดนี้กูยอมเป็นก็ได้วะ...”

ซองอูช้อนตามองอีกคนที่ตอนนี้หน้าแดงหูแดงด้วยความอาย เขายกยิ้มและซบลงบนอกแกร่ง แก้วกาแฟในมือถูกแดเนียลแย่งไปและวางมันลงบนโต๊ะข้างเตียง ซองอูเงยหน้ามองอีกคนก่อนจะถูกร่างใหญ่เหวี่ยงลงเตียงและขึ้นคร่อมทันที ผ้าห่มผืนหนาไหลออกจากตัวของคนด้านบนเผยให้เห็นร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของอีกคน ซองอูยกมือดันอกของอีกคนและเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“พ..พี่แดเนียลจะทำอะไรครับ”

“คิดว่าคนเป็นผัวเมียเขาทำอะไรกันบนเตียงล่ะ”

“ต..แต่ว่านี่มันเช้าแล้วนะครับ!”

“เช้าแล้วยังไง ผัวเมียกัน มีอะไรกันต้องดูเวลาด้วยเหรอ”

“แต่ผมต้องไปทำงาน!”

“ไม่สน!!”

“พี่แดเนียล!! พี่..อ๊า!!”

END

 สุดท้ายเจ๊ก็เทิร์นผัว จบนะคะ 

เจ๊จะเป็นเมียใครไม่รู้แต่เจ๊คือผัวน้องซองอูค่าาา

ฝากสกรีมฟิคที่แท็กเดิม #นอรซ ด้วยนะค้าาา